ده نكته مهم براي بالا بردن سرعت كامپيوتر شما

ده نكته مهم براي بالا بردن سرعت كامپيوتر شما

در نظر بگيريد كه سرعت كامپيوتر شما مرتباً كمتر و كمتر می شود، برنامه های نرم افزاری زمان زيادتری برای اجرا شدن لازم دارند و زمان وارد شدن به يك سايت در اينترنت، بسيار طولانی می شود. اتصال به شبكه اينترنت، هميشه مقصر و علت اصلی در پايين آمدن سرعت كامپيوتر نيست، بلكه خود كامپيوتر، مهمترين علت آن است. تعداد برنامه ها، فايل های قديمی و حتی تنظيمات اشتباه، از دلايل كم شدن سرعت كامپيوتر هستند. 10 نكته مهم ذيل به كامپيوتر شما سرعت می بخشد


1-استارت سريع!

اگر عمل Shutdown در كامپيوتر درست انجام نشود، كامپيوتر در استارت بعدی، برای اينكه هارد را از لحاظ داشتن خطا يا اشتباه چك كند، با برنامه Scandisk استارت می شود كه مستلزم صرف زمانی طولانی است. برای اينكه از اجرا شدن Scandisk جلوگيری كنيد، به ترتيب زير عمل كنيد:
از منوی استارت بر روی Run كليك كرده و بعد دستور msconfig را اجرا كنيد. سپس قسمت system configuration programs را باز كنيد و در قسمت Register، general كليك كنيد و سپس فرمان “ Scandisk after error by shutdown disabled “ را فعال كنيد. در آخر، همه پنچره ها را با دستور ok ببنديد و ويندوز را دوباره استارت كنيد.


2-از كار انداختن پخش آهنگ هنگام بالا آمدن سيستم

اگر كامپيوتر شما هنگام بالا آمدن سيستم، آهنگ پخش می كند، در صورتی كه آن را از كار بيندازيد، كامپيوتر سرعت بيشتری خواهد داشت. برای اين كار، به ترتيب از Start/Settings/Control Panel، قسمت Sounds and Multimedia را انتخاب كنيد. پس از آن، پنچره ای باز می شود. در آنجا مشخص شده است كه كدام قسمتها به همراه پخش آهنگ عمل می كنند. قسمتهايی كه با پخش آهنگ همراه هستند، علامت بلند گويی را در كنار خود دارند بر روی قسمتهايی كه می خواهيد پخش آهنگ آنها را غيرفعال كنيد، مارك بزنيد. سپس از منوی Name كه در زير آن قرار گرفته است، دستور None را انتخاب كنيد.


3-لغو دستور اجرای اتوماتيك برنامه ها

بسياری از برنامه هاهنگام استارت به طوراتوماتيك اجرامی شوند. آيا شما واقعاً به همه آنها احتياج داريد؟ برای اينكه از استارت شدن اتوماتيك اين برنامه ها جلوگيری كنيد، از منوی استارت، Run را انتخاب كرده و سپس دستور msconfig را اجرا كنيد. از طريق Register و بعد “ Auto Start “ قادر نخواهيد بود كه برنامه مورد نياز خود را به صورت مجزا انتخاب كنيد، بلكه فقط می توانيد علامت تيك (P) يا ضربدر (×) را از جلوی برنامه هايی كه نمی خواهيد اجرا شوند، برداريد.


4-پاك كردن برنامه ها

شما همواره برنامه هايی را از اينترنت Download می كنيد. برای پاك كردن آنها از برنامه Uninstall استفاده كنيد، كه آن را می توانيد به ترتيب از Start/Settings/Control Panel تحت نام Add/Remove Programs پيدا كنيد.
برنامه ای را كه می خواهيد پاك كنيد، مارك بزنيد و بعد بر روی آيكون Add/Remove كليك كنيد. بدين ترتيب، برنامه به طور كامل از كامپيوتر شما پاك می شود


5-ايميل های قديمی را پاك كنيد

ايميل هايی كه به خصوص با فايل های پيوست شده ( عكس، فيلم و فايل های موسيقی ) ارسال شده اند، سرعت و قدرت كامپيوتر را كاهش می دهند. به همين دليل، تمام ايميل های خود را به طور كامل بررسی كنيد و آنهايی را كه ديگر احتياجی نداريد، پاك كنيد.


6-Defragment كردن هارد

با دستور Defragment، هارد كامپيوتر خود را مرتب كنيد. خود اين كار، زمان می برد، ولی در عوض، سرعت كامپيوتر شما را بالا خواهد برد. برای اين كار از منوی استارت Programs/Accessories/System tools/Disk Defragmenter را كليك كنيد.
نكته: پس از شروع عمل Defragment، كامپيوتر را به حال خود بگذاريد و هيچ كار ديگری با آن انجام ندهيد.


7-عكس زمينه را غير فعال كنيد.

اين عكسها با وجود همه جذابيتی كه دارند قدرت و سرعت كامپيوتر را كم می كنند. بنابراين، بهتر است كه عكس پيش زمينه را برداريد. برای اين كار با كليك راست ماوس بر روی صفحه Desktop، Properties را انتخاب كنيد و در قسمت Background، دستور None را انتخاب كنيد.


8-فايل های موقت و آدرس های اينترنتی موجود در حافظه موقت را پاك كنيد

در حالی كه در اينترنت مشغول جستجو هستيد، Browser مثلاً (Internet Explorer) كپی سايت های بازديد شده را بر روی هارد قرار می دهد. اين كار، عمل جستجو را تسريع می كند، اما به تدريج مقدار زيادی اطلاعات جمع می شود كه سرعت كامپيوتر را كم می كند. بنابراين، بهتر است كه اين فايل ها را پاك كنيد. در Browser، از منوی بالای صفحه، Tools و سپس Internet Options را انتخاب كنيد و آن گاه بر روی Delete Files، Delete Cookies كليك كنيد.


9-كاهش ظرفيت فايل ها و آدرس های اينترنتی كه در كامپيوتر ذخيره می شوند.

پاك كردن هر روز فايل های موقت و آدرس های اينترنتی ، واقعاً اعصاب را خسته می كند. شما می توانيد Cashe خود را طوری تنظيم كنيد كه فقط اطلاعات كمی را بتوانيد ذخيره كنيد.
برای اين كار در Browser، Tools و سپس Internet Option را انتخاب كنيد. در پنجره باز شده بر روی قسمت Settings كليك كنيد. در آنجا قسمت Amount of disk space to use را برابر مقدار 1MB تنظيم كنيد.


10-روزآمد كردن ويندوز

شركت مايكروسافت به طور مرتب نسخه های update ويندوز خود را برای كاربرانش ارائه می دهد. در نتيجه، قادر خواهيد بود كه درايوها و فايل های جديد را به صورت رايگان Download كنيد. از منوی استارت، قسمت Windows update را انتخاب كنيد. با اين كار، ويندوز نصب شده بر روی كامپيوتر شما update خواهد.


مراقب ویروسها باشيد

بعضی از ويروسها اثر بسيار مخربی بر روی سرعت سيستم شما دارند به همين دليل بايد همواره يک آنتی ويروس قوی را بر روی سيستم خود نصب نمائيد و دقت کنيد داشتن قويترين آنتی ويروس بدون Update کردن آن عملاُ هيچ ارزشی ندارد.

اضافه کردن اطلاعات اضافي در System Properties

اگر بر روي My Computer کليک سمت راست ماوس را زده و از منوي ظاهر شده، گزينه Properties را انتخاب کنيد، پنجره System Properties ظاهر مي شود. اگر مي خواهيد در اين پنجره، اطلاعات ديگري را وارد کنيد، بايد به صورت زير عمل کنيد.
يک عکس با سايز 180x114 به وجود آورده و آن را با نام Oemlogo و پسوند bmp، در شاخه SystemRoot%\System% ذخيره نماييد. سپس عبارات زير را در برنامه Notepad تايپ نموده و آن را تحت عنوان Oeminfo و با پسوند ini، در شاخه SystemRoot%\System% ذخيره نماييد. (بعد از علامت =، مي توانيد عبارت مورد نظر خود را تايپ نماييد.)

Manufacturer=Your Text Goes Here
Model=Your Text Goes Here
[Support Information]
Line1=Your Text Goes Here
Line2=Your Text Goes Here
.
.
.
LineN=Your Text Goes Here

* چنان چه عکس مورد نظر شما، نشان داده نشد، آن را در سايز 160x120 تنظيم نماييد

ISP خود را بيشتر بشناسيد!

يک شيوه بسيار موثر برای پيدا کردن سرعت و کيفيت يک ISP استفاده از دستور Ping است.
نحوه عملکرد اين دستور به اين صورت است که يک بسته ۳۲ بايتی را به آدرس مورد نظر شما ميفرستد و منتظر پاسخ ميماند. براساس زمان بدست آمده از اين رفت و برگشت ميتوان به سرعت واقعی ISP پی برد. برای اجرای اين دستور بصورت زير عمل کنيد.
۱- Command Prompt را اجرا کنيد. ( در ويندوز ۲۰۰۰ و نسخه های جديدتر ويندوز Run را کليک کرده cmb زا تایپ نماييد )
۲- در صفحه Command Prompt دستور Ping http://www.yahoo.com-t را تایپ کرده و Enter را بزنيد. به جای ياهو هر آدرس ديگری ميتوانيد استفاده کنيد.
۳- برای ديدن نتيجه ctrl+Break و برای خاتمه ctrl+c را بزنيد.
پس از زدن دکمه های بالايی اطلاعات بدست آمده از عمل Ping نشان داده ميشود که شامل تعداد بسته های فرستاده شده و دريافت شده، درصد از دست رفتن بسته ها و زمان round tripاست. حال اگر در قسمت Average ميانگين به دست آمده حدود ۷۰۰ باشد، نشان دهنده سرعت مطلوب ISP شما است و اگر اين عدد بالای ۱۰۰۰ باشد و يا نرتبا پيام Request timed out دريافت کرده باشيد ISP شما چندان تعريفی ندارد. البته بايد توجه داشته باشيد که زمان های بدست آمده به کيفيت سرويس دهنده وب سايتی که آن را Ping ميکنيد نيز بستگی دارد. بنابراين توصيه ميشود سايتی را ping کنيد که از کيفيت آن مطمئن باشيد، مثلاْ Yahoo

چند نكته در طراحي سايت

آنچه در زير آمده است يك ليست كوچك از چيزهايي است كه براي اكثر افرادي كه در خال حال گشت و گذار در اينترنت هستند رنجش آور و خسته كننده است بنابراين اگر در حال طراحي وب سايت هستيد و يا مي خواهيد وب سايت خود را بهينه سازي كنيد حتماً به اين نكات توجه نماييد. سعي كنيد آنها را رفع كنيد:

گرافيكهاي با حجم خيلي زياد
گرافيكهاي با حجم فوقالعاده كم
تعداد زيادي انيمشن
برچسبهاي چشمك زن و مانند آن
نشانه ها و لينكهايي در سايت كه به آنچه وجود ندارد و در حال ساخت است اشاره مي كند.
انتخاب رنگ نا مناسب
اشكالات املايي و دستوري
متنهاي خيلي كوتاه
متنهاي خيلي بلند
صداهايي كه به طور اتوماتيك اجرا مي شوند
لينكهاي شكسته (لينكهايي كه به هيچ صفحه عكس يا فايلي ختم نمي شوند. )
فضاهاي خالي خيلي زياد بين قسمتهاي مختلف
فضاهاي خالي خيلي كوچك بين قسمتهاي مختلف
استفاده از اختصارات بي مورد در جمله مثلاً u براي you.
فريمهايي كه به طور افقي يك تكه از صفحه را اشغال مي كنند.
يك صفحه طولاني بدون پاراگرافهاي لازم
تعداد زيادي banner هاي تبليغاتي
سرعت پايين server يا صفحه طولاني و حجيم
اين ليست مي تواند ادامه داشته باشد و هر كسي ممكن است عقيده اي داشته باشد بنابراين تجربيات خود شما در گشت گذار اينترنتي بهترين راهنماي براي شماست كه تشخيص دهيد چه اعمالي در طراحي وب سايت سبب خستگي و رنجش بازديد كنندگان سخن آخر اينكه هميشه سعي كنيد بازديد كنندگان سايت خود را راضي نگه داريد تا موفقيت شما تضمين شود.

نحوه تغيير دادن آيكون فايل هاي هم نوع

آيا بدنبال آيكوني هستيد كه مربوط به فايل هاي ورد شما باشد؟
شايد مي خواهيد تمامي فايل هاي jpEG داراي آيكوني يك شكل باشند. شما مي توانيد به تمام فايل هايي كه از يك نوع هستيد آيكون هاي سنتي بدهيد.
ابتدا،اگر شما هيچ آيكون سنتي نداريد از آدرس اينترنتي زير بيش از ده هزار آيكون را به صورت رايگان دانلود كنيد http://www.iconarchive.com اين آيكون ها را با نام «Icons » در پوشه «My Document »ذخيره كنيد.
پنجره My computer را باز كنيد و از منوي بالا روي گزينه wiew ( در ويندوز 98 يا ME )يا «Tools »
( در ويندوز xp يا 2000 )كليك كرده و گزينه «folder- options » را انتخاب كنيد.روي زبانه «File Types »كليد كنيد.با كليك روي اين گزينه ليستي از آيكون هاي موجود نشان داده مي شود.
روي آيكوني را كه مي خواهيد تغيير دهيد كليك كنيد و سپس كليد Edit (در ويندوز 98 و ME )يا «Advanced »( در ويندوز xp يا 2000 ) را فشار دهيد .سپس كليد «change Icon »را انتخاب كنيد.
اكنون ما نياز به بكارگيري آيكون سنتي داريم بدين منظور روي كليد «Browse » كليك مي كنيم و يك آيكون از آيكون هاي ذخيره شده را انتخاب مي كنيم و سپس كليد ok را مي زنيم .اين فايل ها هنوز هم در همان برنامه مربوطه باز مي شوند اما اكنون هر يك از آنها آيكون سنتي كه شما انتخاب كرده ايد را دارند.

نحوه خلاص شدن از دست Windows Messenger

وقتی شما Windows Messenger را نصب ميکنيد اين برنامه به طور پيش فرض به محض ورود به سيستم فعال ميشود. اين گزينه در صورتی که شما به صورت مکرر از آن استفاده ميکنيد بسيار راهگشاست ولی در غير اين صورت ممکن است جداً آزار دهنده باشد. . پس ممکن است برای بسياری از کاربران جلوگيری از اجرای خودکار اين برنامه نعمت بزرگی باشد.

آسانترين راه برای اين کار استفاده از منوهای خود اين برنامه است:

ابتدا از منوی Tools، Options را انتخاب کنيد
حالا برگ Preferences را انتخاب کنيد.
در قسمت General گزينه Run this program when windows starts را از حالت انتخاب خارج کنيد.


مواقعی هست که شما احتياج داريد اين گزينه را در تعداد زيادی کامپيوتر اعمال کنيد. در اين حالت ميتوانيد با تغيير دادن Registry اين برنامه را غير فعال کنيد. ولی دستکاری در Registry توصيه نميشود.

همچنين اگر از ويندوز XP استفاده ميکنيد ميتوانيد از طريق Group Policy اين برنامه را برای کاربران غير قابل دسترس کنيد... گزينه قابل توجهي برای مديرانی که مايل نيستند کاربران در اداره وارد گفتگوهای اينترنتی بشوند!

مراحل زير را طی کنيد:

1- به Start>Run مراجعه کنيد
2- بنوبسيد gpedit.msc و تاييد کنيد
3- حالا به User Configuration>Administrative Templates>windows Messenger برويد.

در اينجا دو گزينه در اختيار شماست اولين گزينه بطور کل از اجرای Windows Messenger توسط کاربران جلوگيری ميکند و دومين گزينه همان کاری را انجام ميدهد که در قسمت قبل توضيح داديم.

برای فعال کردن هر کدام از اين گزينه ها بايد آنها را از حالت Not Configured به Enabled تغيير دهيد.

دو ترفند ويندوزي

انجام يك Boot Defragment
راه ساده‌ای برای افزايش سرعت XP در بدو راه‌اندازی سيستم وجود دارد؛ ترتيب دادن يك Boot Defragment كه تمام فايل‌های Boot را دركنار يكديگر قرار می‌دهد. با انجام اين‌كار، رايانه سريع‌تر Boot می‌شود.


در اغلب رايانه‌ها، اين گزينه به طور پيش‌فرض فعال است. اما ممكن است رايانه شما از آن دسته نباشد يا سهوا تغيير كرده باشد. برای اطمينان از اين‌كه Boot Defragment در رايانه‌تان فعال است يا خير، در كادر محاوره‌ای Run تايپ كنيد Regedit و آدرس زير را دنبال كنيد:


HKEY_LOCAL_MACHINE \ SOFTWARE \ Microsoft \ Dfrg \ BootOptimizeFunction

و برای فعال كردن اين گزينه، مقدار آن را Y قرار دهيد. از رجيسترى خارج شده و رايانه را مجددا راه‌اندازی كنيد.

نكته:
تعداد زيادی از سايت‌ها، راه‌های متعددی را برای افزايش سرعت Boot‌ رايانه ارائه می‌دهند كه در عمل ممكن است به افزايش زمان Boot و هم‌چنين زمان اجرای برنامه‌ها منتهی شود. يكی از اين موارد، پيشنهاد می‌دهد كه هفته‌ای يك‌بار پوشه C:\Windows\Perfetch را خالی كنيد تا سرعت Boot زياد شود. اما اين راه نه عقلانی‌ست و نه به صرفه!


اين دايركتوری فايل‌هايی را كه طی Startup اجرا می‌شوند و برنامه‌هايی را كه اجرا می‌كنيد ارزيابی کرده و فهرستی از آن‌ها بر روی رايانه ايجاد و نگه‌داری می‌كند. ويندوز XP، با استفاده از اين فهرست، برنامه‌ی مورد نياز را پيدا و اجرا می‌كند. در واقع، كاربر با حذف اين دايركتوری، باعث افزايش زمان اجرای برنامه‌ی مورد نياز و كاهش سرعت رايانه می‌شود!



- آيكن‌های بدون نام در Desktop
اگر از اسامی و عناوين آيكن‌های Desktop رايانه‌تان خسته شده‌ايد، از منوی استارت به ترتيب All Programs > Accessories > System Toos > Character Map را انتخاب كنيد. با تركيب كليد ALT و ارقام (یونی‌کد)، اشكال متفاوتی به وجود می‌آيد. به‌طورمثال، تركيب ALT+0161 حرف «¡» را توليد می‌كند. اما در Character Map يك خانه‌ی خالی هم هست. بر روى آن كليك كنيد و Select و سپس Copy را بزنيد.


حال، در Desktop بر روی يكی از آيكن‌ها راست‌كليك كرده و Rename‌ را انتخاب كنيد. با تركيب Ctrl+V محتويات Character انتخاب شده را كپی كنيد و Enter. اما ممكن است برای آيكن‌های بعدی دچار مشكل شويد. علت اين است: آيكن‌ها دارای نام مشابه می‌شوند. بهتر است برای دومين آيكن، دوبار و برای سومين آيكن، سه‌بار از تركيب Ctrl+V استفاده كنيد .

سه ترفند براي داشتن ويندوزي راحت تر

1- اگر از Disk Cleanup استفاده می‌كنيد، توجه داشته باشيد كه اين برنامه همه‌ی فايل‌های پوشه‌ی Temp را حذف نمی‌كنه! اين برنامه فقط فايل‌هايی را كه بيش از يك‌هفته از عمرشان گذشته باشد حذف می‌كند! اين‌كار به‌خاطر راحتی كاربران و از دست ندادن فايل‌هايی‌ست كه اخيرا ديده شده‌اند و يا اكنون در حال استفاده هستند! بنابراين، برای حذف همه فايل‌های موجود در Temp، از همان روش سنتی استفاده كنيد. يك‌راه سريع برای دسترسی و مشاهده پوشه‌ی Temp اين است كه در كادر محاوره‌ای Run تايپ كنيد: %Temp%


2- اگر تحت شبكه هستيد و نمی‌خواهيد ديگران شما را ببينند در كادر محاوره‌ای Run دستور زير را وارد كنيد:

net config server: /hidden:yes


3- برای تغيير پوشه‌ی پيش‌فرض Windows Explorer، از منوی Start به All Programs و Accesoories اشاره كنيد. سپس روی Windows Explorer‌ راست‌كليك كرده و Properties را انتخاب كنيد. در قاب Target به انتهای "SystemRoot%\Explorer.exe%" دستور "root/" و سپس مكان مورد نظرتان را اضافه كنيد. به‌عنوان نمونه، اگر می‌خواهيد .W.E در شروع، درايو ":C" را به عنوان Root در نظر بگيرد به شكل زير عمل كنيد:

/SyatemRoot%\Explorer.exe /root, c:%

يا مي‌دانيد امكان دسترسي به معني لغات در اينترنت با دو كليك امكان پذير است؟

ديكفا ( http://www.dicfa.com ) لغت نامه اي است كه امكان دسترسي به معني كلمات انگليسي را در هر سايتي در اينترنت فراهم ميكند .
توسط واسطي كه فقط يكبار بر روي سيستم شما نصب ميشود مي توانيد بدون حضور در هر سايتي به معاني لغات دست پيدا كنيد . نوار ابزار ديكفا ابزار ديگري است كه پس از نصب در مرورگر شما ظاهر ميشود و شما بدون حضور درسايت ديكفا مي توانيد معني كمله مورد نظر را جستجو كنيد.

آيا من مجبورم اين صفحه اول سايت را با چندين دقيقه انيميشين خسته كننده ببينم؟

بعضي از طراحان صفحات وب واپس گرا(!) هنوز هم از صفحات Introduction) intro) به عنوان صفحه اول (HomePage) استفاده مي كنند و در اين صفحات انيميشيني قرار مي دهند كه پس از اتمام آن تازه مي توانيد به صفحه اول سايت كه داراي مطلب است برويد . اگر حوصله ديدن اين صفحات را نداريد، ابتدا بگرديد ببينيد در صفحه Intro كليدي به نام skipintro هست يا نه. اگر بودكه سريع آن را فشار دهيد تا از روي اين صفحه به صفحه اول بپريد.
اگر چنين كليدي نبود، مجبوريد لااقل يكبار اين صفحه مقدماتي را تحمل كنيد تا به صفحه اول برويد. حالا آدرس اين صفحه را كه در جعبه آدرس بالا صفحه نوشته شده است يادداشت كنيد و از اين پس با اين آدرس به سايت مورد علاقه خود برويد تا در واقع آن صفحهخسته كننده را ميان بر زده باشيد.

فرق بين ويروس،تراجان و كرم چيست؟

اساسا” تمامي اين موارد تحت گروه كلي ويروس ها قرار مي گيرند. با اين حال تفاوت هاي كمي هم بين اين سه مورد وجود دارد. ويروس – يك ويروس از لحاظ فني(با چسبيدن يا وارد شدن به فايل ) فايل ديگري را آلوده مي كند. آنها معمولا” فايل هاي برنامه يا مدارك Ms office را آلوده مي كنند. از اين طريق آنها تكثير مي شوند و خسارت وارد مي كنند. ويروس ها بر خلاف كرم ها به تنهايي عمل نمي كنند. كرم- كرم ها تقريبا” با « ويروس واقعي »يكي هستند. به جز اينكه كرم ها مي توانند به تنهايي به فعاليت خود ادامه دهند و به طور كلي ساير فايل ها را نيز آلوده نمي كنند (ولي جايگزين فايل مي شوند). كرم ها معمولا” با استفاده از ايميل، شبكه،ديسك يا .... خود را كپي مي كنند. بازيگر بايد گفت كه كرم ها خيلي شبيه ويروس ها هستند و خسارت هاي مشابهي را نيز به وجود مي آورند. اسب هاي تروا- اين برنامه خودش را تكثير نمي كند اما به كامپيوتر بر آسيب مي رساند. در اين برنامه كاربران هستند كه باعث انتشار و اجراي اسب هاي تروا مي شوند. اسب هاي تروا خود را ايميل نمي كنند. اسب هاي تروا شبيه يك برنامه بي ضرر چون محافظ صفحه نمايش يا لطيفه هستند و به اين طريق منتشر مي شوند.

چگونه مي توان آيكن «Show Desktop» را در نوار وظيفه قسمت پايين دسك تاپ ظاهر كرد؟

سوال:آيكن «Show Desktop » من كه در نوار وظيفه پايين نشان داده مي شد ناپديد شده است،چگونه مي توانيم اين نوار ابزار را برگردانيم؟
جواب:«Show Desktop »يك برنامه معمولي نيست و باروش هاي معمولي نمي توان آيكن ميانبري براي آن ساخت يا آن را بوجود آورد. كاري كه بايد انجام دهيد اين است كه فايلي در Note pad خود ايجاد كنيد و سپس آن را در محلي كه آيكن Show Desktop بايد باشد ذخيره كنيد. براي اين كار به قسمت Start\run رفته و كلمه note pad را تايپ كنيد و سپس اين كلمه ها را تايپ كنيد:
[shell]
command=2
IconFile=explore.exe,3
[Taskbar]
command=Toggle Desktop
سپس اين فايل را با نام «Show Desktop »در پوشه زير ذخيره كنيد:
C:\Documents and settings\username\Application Data\Microsoft\Internet Explorer\Quick Launch
نام واقعي account شما در «username »جاي مي گيرد. آيكن Show Desktop دوباره كنار دكمه Start ظاهر مي شود و شما مي توانيد Notpad را ببنديد.

طريقه پاک کردن بايوس کامپيوتر

گاهي اوقات بدليل از دست دادن كلمه عبور SETUP دسترسي به پارامترهاي آن بطور طبيعي غير ممكن است.
براي اين منظور مي توان از روشهاي سخت افزاري مانند ست كردن جمپر CLEAR BIOS مادربورد يا از روشهاي نرم افزاري كه با استفاده از برنامه هايي BIOS را CLEAR مي كنند، استفاده نمود.

اما روشي كه در زير آمده است، بدون نياز به برنامه كمكي مي باشد:
-ابتدا به پرومپت DOS برويد.


C:>

مراحل زير را دنبال كنيد:


C:> DEBUG
-O 70 2E
-O 71 0
-Q

با اينكار محتويات SETUP از جمله كلمه عبور آن ري ست مي گردد.
تازه بعد از اينكه اينكار را انجام داديد دوباره به ست آپ بريد و به حالت پيش فرض ببريد.

كلمات عبور پيش فرض بايوس Default Bios Password

گاهي اوقات پيش مي آيد كه به دليل فراموش شدن كلمه عبور بايوس ، نياز به آن احساس مي شود، ولي به دلايلي امكان باز كردن در case كامپيوتر براي دسترسي به دكمه reset بايوس و نفوذ در آن ، استفاده از كلمات عبور پيش گزيده كارخانه سازنده است . به همين خاطر تعدادي از اين كلمات عبور براي بايوس هاي Award وAmibios درجدول زيرآورده شده است :

AWARD Bios
-----------------
AWARD-SW
SW-AWARD
AWARD?SW
LKWPETER
or lkwpeter
j 262
j 256
condo,



AMI BIOS
-------------
AM
AMI
A.M.I
AMI-SW
AMI?SW



كلمات عبوري كه
روي هر دونوع
بايوس كار‌مي‌كنند
----------------------
Syxz
oder
Wodj
bios
setup
cmos
alfaromeo

در پايان لازم به ذكر است كه دستورات فوق روي تمامي نسخه ها قابل اجرا نيست.

چگونه بايوس (Bios) را بهنگام (Update) برسانيم؟

BIOS سياستمدار رسمي هر سيستم كامپيوتري است كه از اولين لحظه راه اندازي كامپيوتر،تراكنش هاي حياتي كامپيوتر را مديريت مي كند. در اين مقاله به اين موضوع پرداخته مي شود كه چگونه مي توان حداكثر بهره را از آن برد و عمليات «flash »كردن بايوس به چه معناست.اصلي ترين قسمت هر كامپيوتر،«سيستم ورودي \ خروجي اوليه» (BIOS:Basic Input\Output System ) آنست. وقتي يكي از اجزاي سيستم نياز داشته باشد كه ديگر قسمت هاي كليدي داخل كامپيوتر را شناسايي كرده و با آنها ارتباط برقرار كند،به سراغ بايوس مي رود و بايوس مقدمات اين كار را فراهم كرده و در اختيارش قرار مي دهد. پس از روشن كردن كامپيوتر و پيش از انجام هر گونه عملي، اطلاعاتي كه در تراشه حافظه بايوس ذخيره گرديده خوانده مي شود. اين تراشه روي مادربرد كامپيوتر جاسازي گرديده است. بايوس سرعت عملكرد پردازنده ،RAM و گذرگاه سيستم (BUS )را تعيين مي كند(گذرگاه سيستم خود نيز نوعي سياستمدار كوچك است كه به عنوان رابط بين پردازنده و تمام اجزاي ديگر سيستم عمل مي نمايد.)در چند ثانيه اول پس از روشن كردن دستگاه،بايوس نشان مي دهد كه چه درايوهاي اپتيكالي نصب شده اند حجم هارد ديسك چقدر است و چه مقدار حافظه روي مادر برت نصب شده است. همچنين پورت هاي اتصال كيبورد و ماوس را شناسايي مي كند،پورت هاي USB را پيدا مي كند،و كارت گرافيكي ،كارت صدا و آداپتور شبكه رانيز مورد شناسايي قرار مي دهد. پس از آن با انجام يك خودآزمايي موسوم به POST (Power-on self test )شروع به راه اندازي ادامه سيستم مي نمايد. در اين خود آزمايي بايوس پيش از نمايش فهرستي از اجزاي اصلي،وجود برخي از مشكلات محتمل نظير فقدان سيستم عامل يا كيبورد را مورد بررسي قرار مي دهد. همچنين تراشه بايوس وظايفي نظير غير فعال كردن آداپتور صوتي onboard ،درخواست كلمه عبور،يا تغيير تاريخ و زمان را نيز انجام مي دهد. يك بايوس پيشرفته قابل انعطاف به دو طريق مختلف قابل برنامه ريزي است :يكي اينكه مي توان اين كار را با تنظيمات خود بايوس انجام داد. با اين كه پيش فرض تقريبا” همه تراشهاي بايوس اينست كه سرعت پردازنده، RAM ،باس سيستم و باس AGT كارت گرافيكي را بطور خودكار تعيين كند،امااغلب تراشه هاي بايوس اين امكان را مي دهند كه تنظيمات دستي دلخواه را اعمال كنيد و تنظيمات خودكار ناديده گرفته شوند. براي مثال فرض كنيد يك پردازنده 3.2 گيگاهرتزي پنتيوم 4 داريد كه طوري طراحي شده كه با سرعت 16 برابر باس سيستم 200 مگاهرتزي آن عمل كند. مي توانيد باس سيستم خود را به دلخواه افزايش داده و به 220 مكاهرتز تغيير دهيد. سرعت پردازنده كه با 16 برابر اين سرعت اجرا مي شود، برابر با 3.52 گيگاهرتز خواهد بود. احتمال دارد كه پردازنده با اين سرعت كار نكند اما قابليت تراشه بايوس اين امكان را به شما مي دهد كه سرعت هاي فوق را بيازماييد .دومين روش براي تغيير دادن اطلاعات موجود در بايوس flash كردن يا بروز رساني آنست. Flash كردن بايوس كه قدري از تغيير دادن تنظيمات بايوس پيچيده تر است برنامه تعبيه شده در هسته بايوس را تغيير مي دهد.اما چرا بايد بخواهيد نحوه عملكرد بايوس (اصلي ترين جزء سيستم )را تغيير دهيد؟ اول اين كه flash كردن بايوس خرده اشكالاتي را كه از زمان توليد مادر برد كشف شده اند، تصحيح و برطرف مي كند. چه قابليت هاي مربوط به مديريت جريان برق به درستي عمل نكنند و چه كامپيوتر نتواند دستگاه هاي plug-and-play را بطور خودكار تشخيص دهد،عمل flash كردن مي تواند بايوس را طوري ارتقاء دهد كه ميزان پاسخگويي يك كامپيوتر افزايش يابد. دوم اينكه يك بايوس ارتقاء يافته اغلب سازگاري با سخت افزار و ادواتي را كه پس از ساخت مادربرد توليد شده اند، بهبود مي بخشد. هارد دسيك هاي حجيم تر درايوهاي خارجي (external ) و كارت هاي گرافيكي نوظهور ،هر يك ممكن است با يك بايوس قديمي تر كار نكنند.سوم اينكه،چند ماه پس از نصب يك تراشه بايوس بر روي يك مادربرد بخصوص ممكن است راه هاي بهتر و كارآمدتري براي تبادل داده ها و پيكر بندي اجزاي سخت افزاري ابداع گردند. بنابراين بروز رساني تراشه بايوس باعث نيل به بهترين كارايي خواهد شد.
Flash
فوايد flash كردن بايوس آشكار هستند. اگر بنا داريد خودتان اقدام به انجام اين كار كنيد،به وب سايت كارخانه سازنده مادربرد خود برويد و به دنبال صفحات مربوط به پشتيباني پس از فروش بگرديد. از آنجا لينك مربوط به download نرم افزار را پيدا كنيد. پس از يافتن محل مربوط به مادر بردخود آخرين نسخه موجود از نرم افزار بايوس آن را دريافت نماييد. توجه داشته باشيد كه نسخه اي را كه مختص مادربردتان ساخته نشده به هيچ وجه دريافت نكنيد. نصب گونه ديگري از بايوس مادربرد بر روي سيستم ممكن است باعث شود كه بايوس و در نتيجه مادربرد غيرقابل استفاده گردد.اگر در وب سايت فوق دو نسخه ”فقط update ”و ”update ”به همراه برنامه نصب كننده ”وجود داشت،گزينه”... به همراه نصب كننده ”را انتخاب نماييد.اگر نمي توانيد اين دو را با هم دانلود كنيد،اطمينان حاصل نماييد كه ابتدا برنامه نصب كننده و سپس خود update را دريافت مي نماييد. سپس آن دو را روي يك فلاپي ديسك كپي كنيد،ديسك را در درايو قرار داده و كامپيوتر را از نو بوت نماييد. قبل از بالا آمدن سيستم،وارد برنامه BIOS شويد (معمولا” از طريق دكمه Delete يا F2 ،در غير اين صورت به مستندات مادربرد خود رجوع كنيد). در منوي Boot يا Drives ،بررسي كنيد كه تنظيمات به گونه اي باشد كه فلاپي ديسك قبل از هارد ديسك بوت شود. تغييرات انجام داده را ذخيره كنيد وسيستم را بوت كنيد. حالا سيستم از فلاپي ديسك بوت مي شود. براي اجرا برنامه update ،كافيست فقط نام فايل EXE .آن را تايپ كرده و Enter را بزنيد.سپس نام update جديد بايوس خود را انتخاب نماييد. در خلال انجام عمليات flash بايوس،به هيچ عنوان به كامپيوتر خود دست نزنيد،اگر وقفه اي در اين عمليات به وجود آيد باعث مي شود سيستم غير قابل بوت شدن گردد. به همين دليل توصيه مي شود دستگاه خود را به يك منبع مطمئن وصل كنيد و يا از UPS استفاده نمائيد. پس از اتمام عمليات Flash ،برنامه از شما مي خواهد ديسكت را از درايو خارج كرده و سيستم را بوت نماييد. اگر برنامه بخواهد خودش سيستم را بوت كند،نبايد مانع از انجام اين كار بشويد(اگر اين طور باشد،پيغامي به شما خواهد داد.)
پس از راه اندازي مجدد سيستم خواهيد ديد كه اينك كامپيوترتان با ثبات تر و با سخت افزار ها سازگارتر است و كارايي بهتري ارائه مي نمايد.

روش گرفتن يكE- mail Box از سايتYahoo:

سيستم پست الكترونيكي اينترنت از مهمترين سرويسهاي اينترنت است روزانه پيام هاي زيادي از يك بخش به بخش ديگر فرستاده ميشود كه بسياري از آنها يادداشتهاي شخصي است .حال ذكر اين نكته ضروري است كه چه سيستمي پست الكترونيك را هدايت مي كند.تحويل نامه توسط سيستمي به نام Simple Mail Transfer Protocol- SMTP صورت ميپذيرد که بخشي از خانواده TCP/IP است .
پس SMTP قرارداد يا نحوه تحويل نامه از يك بخش اينترنت به بخش ديگر آن است.

WEB BASE E_MAIL یک ACCOUNT اينترنتی است و به ما اين امكان را مي دهد كه در صورت اتصال به شبكه اينترنت صندوق پستي خود را در يك سايت اينترنتي بگيريم. همچنين با هر ISP از هر نقطه جهان مي توان E- mail Box خود را چك كرد . از اين گذشته اكثر اين E- mail Account ها مجازي هستند .

روش گرفتن يكE- mail Box از سايتYahoo:

1- رجوع به سايت اصلي www.yahoo.com
2- انتخاب گزينه Check Mail
3- كليك روي گزينه Sign Up Now



٭ تذكر :

اگر قبلا Mail- Box گرفته باشيم :
با دادن User ID و Password ، وارد Box خود مي شويم . حال اگر بخواهیم يك Mail Box جديد ايجاد كنيم ،گزينه Sign Up را Click مي كنيم كه در نتيجه فرمی با گزینه های زير ظاهر مي شود:

Yahoo ID : ( ممکن است حرف يا عدد يا ترکيبي از هر دو باشد )

Password : ( بايد حداقل 6 کاراکتر باشد. در ضمن به هنگام وارد کردن بايد به وضعیت کليد Capslock توجه داشته باشيم. )

Re-type Password : (تكرار کلمه عبور )

Security Question: (انتخاب یک سئوال شخصی . این گزینه برای زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که کاربر کلمه ی عبور خود را فراموش کرده باشد . )

Your Answer: ( پاسخ سئوال بالا )
Birthday : (روز و ماه تولد خود را انتخاب مي كنيم ) سعی کنید بالای ۲۳ سال اعلام کنید در این یه حکمتی که من به شما دوست عزیز توصیه میکنم

Current Email Address:( آدرس ایمیل جاری ، اين قسمت خالي گذاشته شود )

Zip Code ( كدپستي ايالتهاي مختلف آمريكا) :۰۰۰۹۷
Gender : (جنسيت )
Occupation : ( شغل يا حرفه )
Industry : ( صنعتي که به آن اشتغال داريم )
TITLE: (عنوان شغلي )
Tell Us About Your Interest : مواردي كه مورد علاقه و توجه شما هستند فقط كافي است كه اين گزينه را فعال سازيد )
Entertainment ،Personal Finance ،Health ،Music ،...
Enter the Word as it is shown in the below:
این گزینه برای سنجش سلامت بینایی کاربر استفاده می شود .

(براي ديدن نمونه فرم Sign up در Yahoo به آدرس زير مراجعه كنيد )

کلیک کنید

با كليك روي Submit فرم تحليل شده و به ما باز مي گردد . ممكن است بعد از تحليل فرم پيغام خطايي دريافت کنيم. اين پيغام ممکن است به علت نقصي در پر کردن فرم باشد. پس از تحلیل نهایی فرم عبارت Continue to Yahoo Mail را Click كرده ، سپس به صفحه Mail Box خود رهنمون مي شويم كه در جايي از آن گزينه Inbox 1 را داريم . این ایمیل در واقع یک پیام خوش آمد گویی از طرف سایت Yahoo می باشد . حال هرگاه Mail جديدي براي ما برسد ،‌ تعداد آن در همين قسمت نشان داده مي شود و با كليك روي آن مي توانيم به لیست نامه هاي الكترونيكي خود رهنمون شويم .

برای مشاهده ی نامه ی جدید ، بر روی Subject نامه Click می كنيم .




روش ارسال نامه


بعد از رفتن به Mail Box خود گزينه Compose را از Frame سمت چپ صفحه انتخاب مي كنيم

در قسمت To ، آدرس كامل E- mail شخص گيرنده نوشته مي شود :


موضوع نامه را در قسمت Subject تایپ می کنیم .
گزینه های CC و BCC برای ارسال رونوشتی از نامه ، برای شخص یا اشخاص دیگر است .
CC : مخفف Carbon Copy است . رونوشتي از نامه براي كساني كه آدرس آنها در اينجا تايپ شده است ارسال مي کند . در این حالت اولین شخص دریافت کننده نامه متوجه می گردد که این ایمیل برای چه اشخاص دیگری نیز ارسال شده است .
BCC : رونوشتي از نامه براي كساني كه آدرس آنها در اينجا تايپ مي شود ارسال مي کند . به طوري كه شخص اول نمي فهمد كه اين نامه براي چه اشخاص ديگري ارسال شده است .
Save a copy of outgoing Message : يك كپي از نامه در Mail Box ذخيره مي كند .
در قسمت Body نامه متن خود را تايپ مي كنيم .
بعد از ارسال پيغامي ظاهر مي شود :
(آدرس گیرنده ی نامه ) Your Mail (Subject) has been send to


پارامترهاي تكميلي در E- mail



اولين گزينه Forward

در صورتیکه تمایل به ارسال یکی از ایمیل های دریافتی برای شخص یا اشخاص دیگری داشته باشیم از گزینه ی Forward استفاده می کنیم .
براي Forward كردن به روش زير عمل مي كنيم .

- بازكردن نامه مورد نظر
- انتخاب گزينه Forward
در اين صورت Compose به طور اتوماتيك فعال مي شود و مي توانيم آدرس شخص سوم را در قسمت To وارد كنيم . Subject نامه هايي كه عبارت FWD در ابتداي آنها است يك Email ،Forward شده است كه البته Subject قابل ويرايش است .


Reply

در صورتي كه تمایل داشته باشیم به يك Email پاسخ دهیم ، يكي از راحت ترين راههاي موجود Reply كردن ایمیل است ، روش كار به صورت زير است :

- انتخاب نامه و خواندن آن
- انتخاب گزينه Reply
در اين صورت Compose به صورت اتوماتيك فعال شده و آدرس شخص فرستنده نامه قبلي به عنوان آدرس شخص گيرنده جديد فرض خواهد شد . عبارت Re قبل از Subject نامه قرار مي گيرد و متن نامه شخص قبل در قسمت Body ديده مي شود و بنابراين امكان ارسال جواب نامه همراه با متن نامه قبلي شخص فرستنده وجود دارد .

٭ تذكر :

تا قبل از پرشدن 70 % از گنجایش Mail Box در Yahoo يك پيام هشدار ( Warning )ظاهر مي شود .

طريقه حذف نامه ها :

جهت جلوگيري از پرشدن Mail Box بايد Email هاي ناخواسته يا برخي از Email هاي قبلي كه خوانده شده و نيازي به آنها نداريم را حذف كنيم .

روش اول حذف يك Email :

1- انتخاب Check Mail
2- مشاهده E mail مورد نظر
3- انتخاب گزينه Delete

روش دوم :

بعد از رفتن به صفحه ی Check mail ، Check Box موجود در کنار نامه ی مورد نظر را فعال کرده و سپس گزینه ی Delete را Click كنيم . با حذف يك Email اين Email به محلي به نام Trash منتقل خواهد شد تا در صورت لزوم بازيافت شود .



طریقه ضميمه كردن يك فايل ِِAttachment

1- انتخاب گزينه add / delete attachment و باز شدن فرم انتخاب فايل
2- انتخاب گزينه Brows و پيدا كردن فايل مورد نظر
3- انتخاب گزينه Attach
4- انتخاب گزينه Done






پوشه ها (Folders) :

شما می توانید نامه هایی با موضوعات مختلف را در پوشه های متعدد نگهداری نمایید . برای ایجاد یک پوشه به سه روش می توان عمل کرد :

- روش اول

انتخاب گزینه ی Foldersاز فریم سمت چپ Mailbox . در این حالت صفحه ای برای دریافت نام Folder جدید باز می شود . با درج نام و انتخاب کلید Add Folder ، Folder جدید به لیست Folder های موجود اضافه خواهد شد . ( در این صفحه لیست Folder های استاندارد صفحه ی Inbox نمایش داده شده است )

- روش دوم

انتخاب گزینه ی Add که در مقابل گزینه ی Folders قرار دارد . با انتخاب اين گزینه پنجره ای باز می شود که نام Folder جدید را دریافت می کند . پس از فشردن کلید Ok ، Folder جدید در لیست Folder های موجود اضافه خواهد شد .

- روش سوم

انتخاب منوی کشویی Move To Folder که در سمت راست صفحه ی Inbox تعبیه شده است و سپس انتخاب گزینه ی new Folder از منوی جاری و کلیلک بر روی گزینه ی Ok .
برای انتقال ایمیل به Folder مورد نظر Check Box کنار ایمیل را فعال کرده ، از منوی کشویی سمت راست نام Folder را انتخاب و با فشردن کلید Ok میل جاری را به پوشه ی مربوطه انتقال می دهیم .
چنانچه بخواهیم يك folder را نمايان يا پنهان كنيم از لیست Folder های موجود گزینه ی Hide یا Show مقابل My Folders را کلیک می کنیم . در حالت عادی که Folder ها آشکار می باشند گزینه ی Hide فعال است . با یک بار کلیک روی این گزینه بطور اتوماتیک تبدیل به Show خواهد شد . این در حالی است که با این عمل Folder ها مخفی شده اند .

ايجاد دفترچه Address Book:

براي ساختن Address Book بعد از اينكه وارد Mail Box خود شديد روي منوی Addresses كليك كنيد ، سپس روي دكمه Add contact كليك كنيد صفحه جديدي جهت وارد كردن اطلاعات مربوط به فرد مورد نظر باز ميشود.
اطلاعات را وارد كنيد حال با مراجعه به صفحه اول كتابچه آدرس خواهيد ديد كه آدرس شخص مورد نظر اضافه شده كه با كليك روي نام آن ميتوانيد به اطلاعات وارد شده دسترسي پيدا كنيد.
جهت تغيير هر یک از اطلاعات مربوط به اشخاص درج شده در دفترچه ی آدرس روی نام شخص مورد نظر کلیک کرده ، پنجره ای باز می شود که در آن امکان حذف و یا ویرایش اطلاعات وجود دارد .
اگر برای شخصی میلی ارسال کرده اید که آدرس پست الکترونیکی او در دفترچه ی آدرس شما موجود نمی باشد ، پس از ارسال ایمیل و دریافت پیامی مبنی بر ارسال ایمیل برای نامبرده ، با درج علامت تیک در مقابل آدرس ایمیل از شما می خواهد که در صورت تمایل آدرس جدید را به دفترچه ی آدرس خود اضافه نمایید که با فشردن کلید Add To Address Book می توان این کار را انجام داد .

پوشه هاي ثابت :

پوشه هاي Trash , Draft, Sent, In box, Bulkmail غير قابل تغيير و حذف كردن مي باشند ولي پوشه هايي را كه خودتان درست مي كنيد ميتوانيد حذف كنيد يا نام آنها را تغيير دهيد .
براي تغيير نام يك پوشه در فريم دست چپ Check mail روي Folder كليك نمائيد.
سپس در صفحه اي كه ظاهر ميشود لیستی از تمامی Folder های موجود اعم از آنچه که ما ساخته ایم و یا Folder های استاندارد Yahoo نمایش داده می شود . از ليست پوشه ها ، پوشه هایی را که توسط خود ما ایجاد شده اند را می توانیم تغییر نام داده و یا حذف کنیم ، ولی پوشه های استاندارد تنها شامل امکان تغییر مشخصات و یا خالی کردن پوشه می باشند . اگر بخواهيم از نامه اي كه ارسال ميشود يك نسخه بايگاني داشته باشيم كافي است هنگام ارسال نام جلوي گزينه Save copy to sent folder تيك بزنيم.

Save Draft محلي براي ذخيره موقت نامه ها :

هميشه قبل از اتمام تايپ نامه آن را در پوشه Draft ذخيره كنيد تا در صورت قطع ارتباط يك نسخه از مطالب داشته باشيد.

* نکته :

Spam : بايد توجه داشت که ارسال ايميل به تعداد زياد و به منظور بازاريابي بدون اينکه طرف شخصا خود اقدام به دريافت ايميل کرده باشد جرم محسوب ميشود و يکي از التزامات ارسال ايميل به قصد بازاريابي دادن اجازه به مشترک جهت حذف آدرس ايميلش از ليست ميباشد.در مجموع اينکه بايد مواظب آدرس ايميلتان باشيد . .


معرفي چندين website در ارتباط با گرفتن email مجاني(free)



www.hotmail.com

www.www.com

www.email.com

www.noavar.com

E1

خطوط E1 يه نوع خطوط مخابراتي با شماره های ۸ رقمی هستند که ميتونند تا ۳۰ تا خط معمولی رو شبيه سازی کنند. اين خطوط توی اروپا و همچنين ايران ارائه ميشند . هر يک از اين خطها ميتونه تا MB/S 2 پهنای باند داشته باشه. E رو که آخر کسی نگفت مخفف چيه (هر کس میدونه بگه) ولی ۱ مشخص کننده سطح پهنای بانده. مثلا E3 رو ميدونم که، تا 8 MB/S پهنای باند داره.
اما T1 ..
T1 هم مثل E1 يه نوعی از خطوط مخابراتيه که تا ۲۴ خط معمولی رو شبيه سازی ميکنه و تا 1.5 MB/S پهنای باند داره. اين خطوط توی آمریکا و همچنين کانادا ارائه ميشه.
به نظر مياد که E1 خطوط قويتری نسبت به T1 هستند، چون هم پهنای باند بيشتری دارند و هم تعداد خطوطی که شبيه سازی ميکنند بيشتره.
ولي کشورهای امريکا و کانادا به دليل اينکه استانداردهاشونو براساس T1 ساختند از همون T1 استفاده ميکنند.

بيل گيتس

اين مطلب در مورد Bill Gates رئيس شرکت microsoft و يکی از ثروتمندترين افراد جهانه.

چطور ميشه بيل گيتز رو ورشكست كرد ؟!! (:
1 - بيل گيتس در هر ثانيه 250 دلار آمريكا درامد داره، يعني 20 ميليون دلار در روز و 8/7 ميليارد دلار در سال!
2 - اگر 1000 دلار از دست وي بر زمين بيوفته به خودش اين دردسر رو نميده كه برش داره، چون در 4 ثانيه اي كه برداشتنش طول ميكشه، اين پول عايدش شده!
3 - آمريكا در حدود 62/5 هزار ميليارد دلار بدهي داره و بيل گيتس به تنهايي ميتونه ظرف 10 سال تمام بدهي آمريكا را بازپرداخت كنه!
4 - او ميتونه نفري 15 دلار به همه جمعيت جهان بده و باز هم 5 ميليون دلار در جيبش باقي خواهد ماند!
5 - اگر مايكل جردن يعني گرانترين ورزشكار آمريكايي هيچ غذا و آبي نخوره و همه 30 ميليون دلار درامد سالانه اش رو پس انداز كنه، 227 سال طول خواهد كشيد تا به ثروتمندي بيل گيتس بشه!
6 - اگر بيل گيتس رو به صورت يك كشور تصور كنيم، 37 مين كشور ثروتمند جهان ميشه! يا به تنهايي درامدي برابر سيزدهمين كمپاني عظيم آمريكايي خواهد داشت، حتي بيشتر از آي بي ام!
7 - اگر همه ثروت بيل گيتس رو تبديل به يك دلاري كنيم ، ميشه جاده اي از ماه تا زمين باهاش كشيد كه 14 بار رفته و برگشته! ولي ساخت اين جاده، 1400 سال طول خواهد كشيد و 713 بوئينگ 747 بايد براي جابجايي اين پول ها پرواز كنند.
8 - بيل گيتش امسال 40 ساله ميشه. اگر فرض رو بر اين بگيريم كه هنوز 35 سال ديگه هم زنده خواهد بود، ميتونه روزي 78/6 ميليون دلار خرج كنه قبل از اينكه به بهشت بره!
9 - اما!!! اگر كاربران ويندوزهاي مايكروسافت بتونن بابت هرباري كه كامپيوترشون هنگ ميكنه، يك دلار از بيل گيتس خسارت بگيرن، وي تنها در 3 سال ورشكست خواهد شد!

Fire Wall فايروال يا ديوار آتش

فايروال يا ديوار آتش جهت جلوگيری از ورود افراد نفوذگر به سيستمها يا زيرشبکه های متصل به شبکه استفاده ميشود . فايروالها هم به صورت سخت افزاری و هم به صورت نرم افزاری هستند. فايروال در محل تقاطع شبکه ها و زیرشبکه ها قرار ميگيرد به طوری که تمام پکتهای مربوط به زیرشبکه از فايروال عبور ميکند یعنی زیرشبکه حکم یک GateWay رو پیدا میکنه.(البته این در مورد فایروالهای غیر خانگی است) . در اين صورت فايروال مانند يک مسيرياب عمل ميکند. يک فايروال همه ترافيک داده ای را بررسی ميکند و اگر با معيارهای تعريف شده برای فايروال مطابقت داشت اجازه عبور ميدهد و در غير اين صورت داده ها را متوقف ميکند. يعنی ميتوان فايروال را مانند فيلتری برای عبور پکتهای اطلاعاتی در نظر گرفت. البته ميتوان فايروال را طوری تنظيم کرد که بر اساس آدرس مبدا يا مقصد و يا شماره پورت داده ها را فيلتر کند. واضح است که فايروال نميتواند افرادی از داخل شبکه را که به جايی در داخل شبکه متصل هستند بررسی کند.
همچنين يک فايروال ميتواند دقيقا مانند يک Proxy عمل کند ، به اين ترتيب که IP سايتهای غيرمجاز را به عنوان IPهای مقصد گرفته و هرگونه تقاضا برای آن سايت را بلاک ميکند.
همچنين فايروال میتواند تمام Back Door های موجود را ببندد و حتی از ورود Spam به شبکه جلوگيری کرد.
فایروالها سرعت شبکه را به طور کاملا محسوسی کاهش میدهند .
يه سری فايروال هم هستند که به فايروال خانگی معروف هستند که شما (کلاينت ها) ميتونند اونا رو روی کامپيوترهای خودتون و برای حفاظت از کامپیوتر شخصیتان نصب کنند که در اين صورت سيستم شما ،حکم GateWay رو پيدا ميکنه. از معروفترين فايروالهای خانگی ميتوان به Zone Alarm , Norton FireWall , Black Ice , Anti Hack , Anti Trojan اشاره کرد

نصب ويندوز XP به صورت خودكار و اتوماتيك

*

در اين بخش به شما روش نصب ويندوز XP بصورت خودكار به طوري كه در حين نصب ويندوز سوالي از كاربر پرسيده نشود حتي شماره سريال ويندوز!!!





- در سی دی ويندوز xp به مسير زير مراجعه نماييد:

Support\tools
2- فايل deploy.cab را بر روي يكي از درايوهاي هارد کپي نماييد. سپس آنرا باز کرده (از طريق برنامه zip magic يا winzip يا در خود ويندوز xp اگر بر روی فايل كليك كنيد باز ميشود ) و فايل setupmgr.exe را از درون اين فايل cab کپی کرده و درون يك درايو از هارد کپی كنيد.
3- بر روی setupmgr.exe كليك كنيد. پنجره ای باز ميشود. آنرا next كنيد. سپس گزينه زير را انتخاب کرده و next كنيد :

Create a new answer file

4- مطمئن
شويد که گزينه windows unattended installation علامت زده شده باشد سپس next كنيد.
5- در اين صفحه نوع ويندوز خود را انتخاب نماييد در اينجا ويندوز xp پروفيشونال را انتخاب ميكنيم. سپس next ميكنيم.
6- گزينه Fully automated را علامت بزنيد و next كنيد.
7- در اينجا صفحه Distribution Folder نمايش داده ميشود. در اين صفحه به شما اجازه داده ميشويد که تعيين نماييد که آيا ويزارد يك پوشه توزيعي را بر روی كامپيوترتان بسازد يا پوشه توزيعي را بر روی درايو شبکه ای که شامل سورس فايلهای ويندوز مي باشد ايجاد نمايد.

نکته ! ساخت يك پوشه توزيعي نه تنها به شما اجازه نصب ويندوز بدون استفاده از cd را ميدهد بلكه اجازه افزودن فايلهای اضافي (همانند درايورهای قطعات) برای انجام يك نصب سفارشي را ميدهد. اگر قصد انجام نصب خودکار را به دفعات زياد داريد و درايور يا پوشه مناسب را در اختيار داريد مي توانيد از اين گزينه استفاده كنيد.

ما در اين آموزش گزينه زير را انتخاب کرده سپس next ميكنيم :

No, this answer file will be used to install from a CD

8- در اين صفحه گز
ينه مربوط به I Accept … را علامت زده و next ميكنيم.

9- حال شما صفحه ای را مشاهده ميكنيد که با كمي دقت متوجه ميشويد گزينه هايي درون اين صفحه وجود دارند که شما در حين نصب ويندوز با آن برخورد ميكنيد. شروع به تكميل گزينه ها به دلخواه خود كنيد.

10- بعد از اتمام کار گزينه finish را بفشاريد. در اين قسمت مسيري برای ذخيره تنظيماتي که انجام داده ايد در قالب يك فايل پرسيده ميشود. شما ميبايستي نام فايل را که به صورت UNATTEND.TXT انتخاب شده به WINNT.SIF تغيير دهيد و يك نسخه بر روی يك فلاپی ذخيره نماييد.
11- از منوی FILE گزينه EXIT را انتخاب نماييد.
12- اکنون شما فايل اصلی را ساخته ايد. فايل برای انجام عمليات نصب آماده مي باشد اما ممکن است قبل از شروع عمليات مايل باشيد که نگاهي به محتويات فايل بيندازيد. (ممکن است بخواهيد پارامترهای اضافه تری را نيز به فايل بيفزاييد. در صورت امکان با بخش HELP برنامه SETUP MANAGER مشورتهای لازم را انجام دهيد.) برای اين کار فايل ساخته شده را در برنامه NOTEPAD باز نماييد. شما مي توانيد خطوط ديگري را نيز برحسب نياز برای فعاليتهای ديگر مثل تعيين پارتيشن نصب ديسك سخت يا تبديل سيستم فايل به NTFS معيين نماييد. جزئيات مربوط به چگونگي انجام اين کارها را مي توانيد در داخل فايلهاي كمكي موجود در داخل Deploy.CAB مشاهده نماييد. اگر در داخل فايل هرگونه تغييری را اعمال کرديد ، فايل را ذخيره کرده و آنرا ببنديد
13- فايل را بر روی فلاپی ديسك کپی نمايد. سپس کامپيوتر را از طريق سی دی راه اندازی کرده و فلاپی را در داخل درايو فلاپی قرار دهيد. ويندوز به صورت خودکار تنظيمات معيين شده را مورد استفاده قرار ميدهد.

پيغام هاي خطاي عمومي مودم ( Modem Error Messages )

*

در اين بخش فهرستي از كدهاي خطاي مودم را در هنگام متصل شدن به اينترنت نشان ميدهد





600 . اگر سيستم در حال شماره گيري باشد و دوباره شماره گيري نماييد اين خطا نمايش داده مي شود .

601 . راه انداز Port بي اعتبار مي باشد .

602 . Port هم اكنون باز مي باشد براي بسته شدن آن بايد كامپيوتر را مجددا راه اندازي نمود.

603 . بافر شماره گيري بيش از حد كوچك است .

604 . اطلاعات نادرستي مشخص شده است .

605 . نمي تواند اطلاعات Port را تعيين كند .

606 . Port شناسايي نمي شود .

607 . ثبت وقايع مربوط به مودم بي اعتبار مي باشد .

608 . راه انداز مودم نصب نشده است .

609 . نوع راه انداز مودم شناسايي نشده است .

610 . بافر ندارد .

۶۱۱ اطلاعات مسير يابي غير قابل دسترس مي باشد .

612 . مسير درست را نمي تواند پيدا نمايد .

613 . فشرده سازي بي اعتباري انتخاب شده است .

614 . سرريزي بافر .

615 . Port پيدا نشده است .

616 . يك درخواست ناهمزمان در جريان مي باشد .

617 .Port يا دستگاه هم اكنون قطع مي باشد .

618 . Port باز نمي شود. ( وقتي رخ مي دهد كه يك برنامه از Port استفاده كند ).

619 . Port قطع مي باشد (وقتي رخ مي دهد كه يك برنامه از Port استفاده كند).

620 . هيچ نقطه پاياني وجود ندارد .

621 . نمي تواند فايل دفتر راهنماي تلفن را باز نمايد .

622 . فايل دفتر تلفن را نمي تواند بارگذاري نمايد .

623 . نمي تواند ورودي دفتر راهنماي تلفن را بيابد .

624 . نمي توان روي فايل دفتر راهنماي تلفن نوشت .

625 . اطلاعات بي اساسي در دفتر راهنماي تلفن مشاهده مي شود .

626 . رشته را نمي تواند بارگذاري كند .

627 . كليد را نمي تواند بيابد .

628 . Port قطع شد .

629 . Port بوسيله دستگاه راه دور قطع مي شود. (درست نبودن راه انداز مودم با برنامه ارتباطي).

630 . Port به دليل از كارافتادگي سخت افزار قطع مي شود .

631 . Port توسط كاربر قطع شد .

632 . اندازه ساختار داده اشتباه مي باشد .

633 . Port هم اكنون مورد استفاده مي باشد و براي Remote Access Dial-up پيكر بندي نشده است (راه انداز درستي بر روي مودم شناخته نشده است) .

634 . نمي تواند كامپيوتر شما را روي شبكه راه دور ثبت نمايد .

635 . خطا مشخص نشده است .

636 . دستگاه اشتباهي به Port بسته شده است .

637 . رشته ( string ) نمي تواند تغيير يابد .

638 . زمان درخواست به پايان رسيده است .

639 . شبكه ناهمزمان قابل دسترس نيست .

640 . خطاي NetBIOS رخ داده است .

641 . سرور نمي تواند منابع NetBIOS مورد نياز براي پشتيباني سرويس گيرنده را بدهد .

642 . يكي از اسامي NetBIOS شما هم اكنون روي شبكه راه دور ثبت مي گردد ، ( دو كامپيوتر مي خواهند با يك اسم وارد شوند ) .

643 .Dial-up adaptor در قسمت network ويندوز وجود ندارد .

644 . شما popus پيغام شبكه را دريافت نخواهيد كرد .

645 . Authentication داخلي اشكال پيدا كرده است.

646 . حساب در اين موقع روز امكان log on وجود ندارد .

647 . حساب قطع مي باشد .

648 . اعتبار password تمام شده است .

649 . حساب اجازه Remote Access را ( دستيابي راه دور ) را ندارد . ( به نام و كلمه عبور اجازه dial-up داده نشده است ) .

650 . سرور Remote Access ( دستيابي راه دور ) پاسخ نمي دهد .

651 . مودم شما ( يا ساير دستگاههاي اتصال دهنده ) خطايي را گزارش كرده است . ( خطا از طرف مودم بوده است ) .

652 . پاسخ نا مشخصي از دستگاه دريافت مي گردد .

653 . Macro (دستورالعمل كلان). ماكرو خواسته شده توسط راه انداز در ليست فايل .INF موجود نمي باشد .

654 . يك فرمان يا يك پاسخ در قسمت .INF دستگاه به يك ماكرو نامشخص اشاره مي نمايد .

655 . دستور العمل (پيغام) در قسمت فايل .INF دستگاه مشاهده نمي شود .

656 . دستورالعمل (ماكرو) (default off) در فايل .INF دستگاه شامل يك دستور العمل نامشخص مي باشد .

657 . فايل .INF دستگاه نمي تواند باز شود .

658 . اسم دستگاه در فايل .INF دستگاه يا در فايل .INI رسانه بيش از حد طولاني مي باشد .

659 . فايل .INI رسانه به نام ناشناخته يك دستگاه اشاره مي نمايد .

660 . فايل .INI رسانه براي اين فرمان پاسخي را ندارد .

661 . فايل .INF دستگاه فرمان را از دست داده است .

662 . تلاش براي قرار دادن يك ماكرو ليست نشده در قسمت فايل .INF صورت نگرفته است.

663 . فايل .INI رسانه به نوع ناشناخته يك دستگاه اشاره مي نمايد .

664 . نمي تواند به حافظه اختصاص دهد .

665 . Port براي Remote Access (دستيابي راه دور) پيكر بندي نشده است.

666 . مودم شما (ياساير دستگاههاي اتصال دهنده) در حال حاضر كار نمي كنند .

667 . فايل .INI رسانه را نمي تواند بخواند .

668 . اتصال از بين رفته است .

669 . پارامتر به كار برده شده در فايل .INI رسانه بي اعتبار مي باشد .

670 . نمي تواند نام بخش را از روي فايل .INI رسانه بخواند .

671 . نمي تواند نوع دستگاه را از روي فايل .INI رسانه بخواند .

672 . نمي تواند نام دستگاه را از روي فايل .INI رسانه بخواند .

673 . نمي تواند كاربر را از روي فايل .INI رسانه بخواند .

674 . نمي تواند بيشترين حد اتصال BPS را از روي فايل .INI رسانه بخواند .

675 . نمي تواند بيشترين حد BPS حامل را از روي فايل .INI رسانه بخواند .

676 . خط اشغال مي باشد .

677 . شخص به جاي مودم پاسخ مي دهد .

678 . پاسخي وجود ندارد .

679 . نمي تواند عامل را پيدا نمايد .

680 . خط تلفن وصل نيست .

681 . يك خطاي كلي توسط دستگاه گزارش مي شود .

682 . Writing section name دچار مشكل مي باشد .

683 . Writing device type با مشكل روبرو شده است .

684writing device name .684 با مشكل روبرو مي باشد .

685 . Writing maxconnectbps مشكل دارد .

686 . Writing maxcarrierBPS دچار مشكل مي باشد .

687 . Writing usage با مشكل مواجه است .

688 . Writing default off دچار مشكل مي باشد .

689 . Reading default off با مشكل مواجه است .

690 . فايل INI خالي ست .

691 . دسترسي صورت نمي پذيرد زيرا نام و كلمه عبور روي دامين بي اعتبار مي باشد

692 . سخت افزار در درگاه يا دستگاه متصل شده از كار افتاده است .

693 . Binary macro با مشكل مواجه مي باشد .

694 . خطاي DCB يافت نشد .

695 . ماشين هاي گفتگو آماده نيستند .

696 . راه اندازي ماشين هاي گفتگو با مشكل روبرو مي باشد .

697 . Partial response looping با مشكل روبرو مي باشد .

698 . پاسخ نام كليدي در فايل INF . دستگاه ، در فرمت مورد نظر نمي باشد .

699 . پاسخ دستگاه باعث سر ريزي بافر شده است .

700 . فرمان متصل به فايل INF . دستگاه بيش از حد طولاني مي باشد .

701 . دستگاه به يك ميزان BPS پشتيباني نشده توسط گرداننده com تغيير مي يابد .

702 . پاسخ دستگاه دريافت مي گردد زماني كه هيچكس انتظار ندارد .

703 . در فعاليت كنوني مشكلي ايجاد شده است .

704 . شماره اشتباه callback .

705 . مشكل invalid auth state .

706 . Invalid auth state دچار مشكل مي باشد .

707 . علامت خطاياب . x. 25

708 . اعتبار حساب تمام شده است .

709 . تغيير پسورد روي دامين با مشكل روبرو مي باشد .

710 . در زمان ارتباط با مودم شما خطاهاي سري يش از حد اشباع شده مشاهده مي گردد.

711 . Rasman initialization صورت نمي گيرد گزارش عملكرد را چك كنيد

712 . درگاه Biplex در حال اجرا مي باشد . چند ثانيه منتظر شويد و مجددا شماره بگيريد .

713 . مسيرهاي ISDN فعال در خط اصلي قطع مي باشد .

714 . كانال هاي ISDN كافي براي ايجاد تماس تلفني در دسترس نمي باشند .

715 . به دليل كيفيت ضعيف خط تلفن خطاهاي فراواني رخ مي دهد .

716 . پيكر بندي remote access IP غير قابل استفاده مي باشد .

717 . آدرسهاي IP در static pool remote access IP وجود ندارد .

718 . مهلت بر قراري تماس PPP پايان پذيرفته است .

719 . PPP توسط دستگاه راه دور پايان مي يابد .

720 . پروتكل هاي كنترلppp پيكر بندي نشده اند .

721 . همتاي PPP پاسخ نمي دهد .

722 . بسته PPPبي اعتبار مي باشد .

723 . شماره تلفن از جمله پيشوند و پسوند بيش از حد طولا ني مي باشد .

724 . پروتكل IPXنمي تواند بر روي درگاه dial -out نمايد زيرا كامپيوتر يك مسير گردان IPX مي باشد .

725 . IPX نمي تواند روي port (درگاه) dial - in شود زيرا مسير گردان IPX نصب نشده است .

726 . پروتكل IPX نمي تواند براي dial - out ، روي بيش از يك درگاه در يك زمان استفاده شود .

727 . نمي توان به فايل TCPCFG . DLL دست يافت .

728 . نمي تواند آداپتور IP متصل به remote access را پيدا كند .

729 . SLIP استفاده نمي شود مگر اينكه پروتكل IP نصب شود .

730 . ثبت كامپيوتر كامل نمي باشد .

راه نفوذ به ويندوز XP بدون داشتن نام كاربري

*

با روش زير شما ميتوانيد بدون هيچ مشكلي به ويندوز XP بدون داشتن نشناسه كاربري وارد شويد

در هنگام ظاهر شدن منوي كاربران Switch User در ابتدا دوبار كليدهاي Ctrl+ Alt + Del را فشار دهيد .
پس در قسمت نام كلمه Administrator يا ADMINISTRATOR را تايپ كرده و قسمت Password را خالي بگذاريد و سپس كليد OK را فشار دهيد در اين حالت وارد سيستم مي شويد



** چگونگي از كار انداختن اين ضعف امنيتي ويندوز : شما هنگامي كه ويندوز XP را نصب مي نماييد بايد براي ADMINISTRATOR يك كلمه عبور انتخاب كنيد تا كسي نتواند از اين حفره امنيتي ويندوز استفاده نماييد.

آموزش دات TK كردن وبلاگ

سلام و خسته نباشيد از اونجايي كه همه شما دوست داريد وبلاگتون دات تيكا بشه تا كلاس وبلاگتون بره بالا من آموزش اين دامين رو ميدم ......... اول به صفحه زير بريد

http://www.dot.tk/vc00100.html

وقتي وارد صفحه شديد بايد نامي كه دوست داريد اسم وبلاگتون بشه يا آدرس وبلاگتون دوست داريد باشه رو بهش بديد بعد دكمه كانتينيو رو بزنيد الان صفحه جديدي باز ميشه ........ بعد از اينكه باز شد به آخر صفحه ميايد و دكمه كانتينيو رو ميزنيد ........... دوباره صفحه ديگري باز شد قسمتي كه نوشته Type of registration دست نزنيد چون كه خودش روي دامين مجاني كليك كرده ولي در قسمت Please select the country where you live بايد كشورتون رو مشخص كنيد و در قسمت Your Email Address ايميلتون رو بديد

توجه: ايميل حقيقي خودتونو رو بديد چون پسورد به همون آدرس ارسال ميشه.

سپس دكمه كانتينيو رو بزنيد حالا صفحه جديدي باز ميشه ......... در قسمت Your current web address بايد آدرس وبلاگتون رو بديد و در قسمت Website description در باره بلاگتون بايد بنويسيد و در قسمت Please select the category that fits your website بايد نوع وبلاگ رو مشخص كنيد و در قسمت Please select the language of your website زبان انگليسي را انتخاب كنيد و سپس دكمه كانتينيو رو بزنيد ........... وقتي صفحه باز شد ....... در قسمت Specify the keywords that fit your website چند كادر خالي هست كه شما بايد همه اونها رو پر كني و همش در مورد وبلاگت بايد باشه

ورد قسمت

Please specify as detailed as possible what kind of information can be found on your website. Please use as many options from this list as you want

ويروسهاي کامپوتري چگونه کار مي کنند؟

ويروس های رایانه ای بسیار اسرار آمیز هستند و توجه بسیاری از برنامه ویسان مشاوران امنیتی شبکه های اینترنتی و حتی افراد عادی که از رایانه برای کارهای معمولی خود استفاده میکنند را به خود جلب کرده اند و سالانه هزینه هنگفتی برای جلوگیری ازانتشار و بالا بردن امنیت شبکه ها و رایانه ها د رمقابل ویروس ها صرف می شود. اگر بخواهیم از دید دیگری به ویروس ها نگاه کنیم نقاط آسیب پذیری و میزان آسیب پذیر بودن سیستم رایانه ای خود و یا اکنیت شبکه ای که ما د رحال کار با آن هستیم به ما نشان می دهند که البته ممکن است این کار کمی برایمان گران تمام شود!

یک ویروس که از طراحی و زیر ساخت پیچیده و سازمان یافته ای بهره مند باشد می تواند تاثیرات شگفت انگیز و در بعضی موارد مخرب بر روی شبکه اینترنت بگذارد. اثراتی که این ویروس ها بر اینترنت میگذارند و تعداد رایانه ها یی که آلوده می کنند خود گواه ارتباطات پیچیده و عظیم انسان ها و رایانه ها و شبکه های اطلاع زسانی در اینترنت می باشد.

برای مثال ویروس جدید مایدمMydoom worm)) تخمین زده شده که در یک روز حدود 255 هزار رایانه را آلوده کرده باشد. ویروس ملیسا( Melissa virus ) در سال 99 و من شما را دوست دارم I LOVE YOU در سال 2000 که ویروس های قدرتمندی که مایکروسافت و بسیاری از شرکت های ارائه دهنده سرویس ایمیل را مجبور کرد تا زمان پاک سازی و رفع مشکلات بوجود آمده توسط ویروس سرورهای خود را خاموش کنند . شاید وقتی کمی تحقیق کنید و عملکرد این ویروس ها را مورد مطالعه قرار دهید بسیار شگفت زده خواهید شد وقتی بفهمید که این ویروس ها بطرز بسیار ساده ای این کار ها را انجام می دهند. اگر در زمینه برنامه نویسی اطلاعات مختصر و یا حتی زبان برنامه نویسی بلد باشید با دیدن کد های برنامه این ویروس ها به ساده بودن و طرز کار ساده آن ها پی خواهید برد و از آن شگفت زده می شوید.

در این مقاله بحث ما در باره ویروس ها هم ویروس های معمولی و هم ویروس هایی که اخیرا شروع به فعالیت کرده اند می باشد بنابرا ین شما طرز کار ویروس ها و همچنین اطلاعاتی در باره نحوه محافظت و مقابله خود در برابر آن ها را یاد خواهید گرفت. تعداد ویروس ها در حال حاضر د رحال کاهش بوده ولی بعضی اوقات شخصی روش جدیدی برای ساختن آن پیدا می کند و بدین ترتیب ویروس جدیدی طراحی و ساخته می شود.

سرعت واقعي اينترنت شما چقدر است؟

وقتي به اينترنت متصل هستيد، تصويري از دو رايانه بسيار كوچك در سمت راست پايين صفحه نمايش ( قسمت Tray ) ظاهر مي شود.

اگر موس خود را روي اين دو رايانه نگه داريد ( يا روي آن دوبار كليك كنيد )، سرعت اينترنت شما را نشان مي دهد؛ مثلا bps 33600 ( بيت بر ثانيه )، اما اين سرعت واقعي خط شما نيست؛ بلكه سرعت مودمي است كه در شركت ISP ( كه شما از او اينترنت گرفته ايد ) قرار دارد. سرعت واقعي خط معمولا عددي بسيار كمتر از اين مقدار است!

اگر مي خواهيد ببينيد اين مقدار اطلاعات با چه سرعتي رد و بدل مي شوند، مي توانيد سري به نشاني http://Promos.mcafee.com/speedometer بزنيد، در اين صفحه يك سرعت سنج وجود دارد. كافيست روي عبارت Test Now كليك كنيد. كمي صبر كنيد تا Speedometer سرعت اتصال را اندازه بگيريد. عددي كه در مقابل عبارت Your Speed مشاهده مي كنيد، سرعت واقعي است.

اگر اين مقدار با سرعت مودم ISP خيلي متفاوت است، از دست ISP خود شاكي نشويد!

چون سرعت خط علاوه بر تجهيزات موجود در ISP، به موارد زيادي چون كيفيت خطوط مخابراتي منطقه و منزل شما نيز بستگي دارد

نكته هايي براي بالا بردن سرعت ويندوز

معمولا وقتي يك ويندوز كند ميشود كه نرم افزارهاي نصب شده روي ان زياد باشند.سعي كنيد فقط نرم افزارهاي مورد نياز خود را روي ويندوز نصب كنيد و درايو ويندوز را از فايلهاي بيهوده پر نكنيد.
2-defragmanter‌ابزاري است كه فايلهاي متفرق شده ويندوز را جمع و جور ميكند و اين باعث بالا رفتن سرعت ويندوز شما خواهد شد.براي اين كه از اين ابزار استفاده كنيد داخل My Computer شده و روي يكي از درايوهاي هارد خود راست كليك كنيد و گزينه Properties را انتخاب كنيد.و در تب Tools‌ روي Defragment Now‌ كليك كنيد.
3-معمولا برنامه هايي كه نصب ميكنيد يا برنامه هايي كه از قبل هستند هنگام بالا امدن ويندوز به طور اتوماتيك اجرا ميشوند.براي اين كه نرم افزارهايي را كه نميخواهيد لود شدن انها سرعت ويندوز شما را بگيرند را از حالت اجراي اتوماتيك در بياوريد.از منوي استارت گزينه Run را انتخاب كنيد و سپس در ان تايپ كنيد msconfig.حال روي تب Startup كليك كنيد.و برنامه هايي كه به انها نيازي نداريد را از حالت اجراي اتوماتيك خارج كنيد.مثلا msmsgs برنامه ويندوز مسنجر را باز ميكند كه احتمالا شما از ان استفاده نميكنيد.
4-ويندوزهاي فارسي شده معمولا از سرعت پاييني برخوردارند.پيشنهاد ما اين است كه هارد درايو خود را طوري پارتيشن بندي كنيد كه دو ويندوز بريزيد.يكي براي كارهاي فارسي و يكي براي ديگر كارهايتان.
5-اگر درايوهاي سيستم شما FAT‌يا FAT32‌ باشند.پيشنهاد ميدهيم كه انها را به NTFS‌ تبديل كنيد.
6-اينترنت تاثير كاملا اشكار و مستقيمي بر پايين اوردن سرعت ويندوز دارد.من خودم شخصا دو ويندوز XP‌نصب کردم كه از يكي براي كارهاي ديگرم و از يكي فقط براي اينترنت استفاده ميكنم.
7-دقت كنيد كه هر چه ايكونهاي دسكتاپ ويندوز شما بيشتر باشند سرعت ويندوز پايين تر مي ايد.ايكونهايي كه لازم نداريد را از دسكتاپ حذف كنيد.ميتوانيد انها را در استارت منو يا نوار تسكبار خود قرار دهيد.منوي استارت ويندوز XP امكان عالي براي قرار دادن ايكونهاي ميانبر نرم افزارهاي ضروري شما را در اختيارتان قرار ميدهد.
8-روي My Computer‌راست كليك كنيد و گزينه Properties‌را انتخاب كنيد.در تب Advanced در قسمت Performance روي دكمه Settings كليك كنيد.در اينجا ميتوانيد با غير فعال كردن افكتها در قسمت Visual Effects ميتوانيد سرعت خود را بالاتر ببريد.اگر در بالا قسمت Adjust for best performance را انتخاب كنيد تمام افكتها را غير فعال ميكنيد و سرعت شما به صورت محسوسي بالا ميرود.

وقتی صفحه آبی رنگ ویندوز ظاهر میشود چه کاری باید انجام داد

بعضی مواقع با یکبار بوت كردن مشكل حل مى‏شود، ولى بعضی از مواقع حتى بعد از بوت هم، صفحه Blue Screen of Death(BSOD) را مشاهده میکنیم. دوباره سعى كنیم و يك بار ديگر بوت كنیم، ولى باز هم هيچى. مراحلى را قبل از روشن شدن سيستم طى كنیم. بايد Safe Mode را آزمايش ‏كرد (كه با فشار كليد F8 در زمان بوت ويندوز XP ظاهر مى‏شود) وقتى در محيط Safe Mode سيستم بالا آمد، بهتر بود كه نرم‏افزارهایی که قبل از خرابی نصب کردیم حذفشان کنیم. يا شايد بهتر باشد كه از طريق گزينه System Restore آنرا به حالتى كه قبلا داشت بر‏گردانیم. ولی میتوان از گزينه Last Known Good Configuration در Safe Mode استفاده کرد.با این گزينه اميد است كه ويندوز XP بدرستى بوت شود ولى اگر نشد چى؟ براى حل اين مشكل جدى واقعاً بايد يك PC ديگر در اختيار داشته باشيد و به اينترنت متصل شويد و ساعتها روى اينترنت جستجو كنيد. شما خيلى سريع در اين جستجوها متوجه مى‏شويد كه ويندوز XP با ويندوز 98 خيلى متفاوت است.
جريان بازيابى‏
Recovery Console يك ابزار رفع اشكال قدرتمند است كه مى‏تواند زمانى كه سيستم قفل كرده يا راه‏انداز دستگاهى باعث آزار و اذيت شده، به كار آيد.

RC يك خط فرمان در اختيارتان قرار مى‏دهد كه به شما امكان اجراى اعمال مختلف مديريتى را مى‏دهد. شما مى‏توانيد فايلها را از روى FAT يا NTFS بخوانيد و بنويسيد، هاردديسكها را فرمت كنيد، بوت معيوب را درست كنيد يا سرويسها را متوقف يا اجرا كنيد و بعلاوه چند تا كار ديگر.

دو راه براى استفاده از Recovery COnsole وجود دارد: شما مى‏توانيد توسط سى‏دى‏رام ويندوز XP بوت شده و آنرا از منوى Boot اجرا كنيد يا اينكه مى‏توانيد آنرا به روى هاردديسك خود نصب كنيد. بدين منظور، سى‏دى‏رام را وارد درايو كنيد و دستور زير را تايپ كنيد:

\i386\winnt32.txt/cmdcons

بعد از راه‏اندازى مجدد، RC روى خط پايين منوى Boot ظاهر مى‏شود. اگر آنرا انتخاب كنيد، بعد از يك مكث كوتاه، RCيك صفحه متنى را نمايش مى‏دهد كه ليست تمام OSهاى نصب شده روى سيستمتان در آن قرار دارد و بعد از شما مى‏پرسد كه مى‏خواهيد با كدام OSبوت شويد. اسم رمز Administrator را وارد كنيد (كه اگر در حال استفاده از نسخه Homeباشيد عموماً خالى است) و بعد به شما يك اعلان فرمان داده مى‏شود.

آنچه كه در خط دستور RC در اختيار داريد، شبيه به چيزى است كه در يك اعلان دستور معمولى در اختيارتان است، اما شما مى‏توانيد آنها را با تايپ Help در كنسول هم ببينيد. براى گرفتن help يك دستور خاص، مى‏توانيد از شكل "command_name/HELP" يا "Command_name/?" استفاده كنيد. شما از دستور LISTSVC براى ليست كردن همه سرويسهاى در حال اجرا را استفاده مى‏كنيد و با دراختيارداشتن آن اطلاعات مى‏توانيد راه‏انداز يا سرويس دردسرساز را در بوت بعدى غيرفعال كنيد.

پس از آن به بحث نصب مجدد (Re-install) ويندوز XP روى ويندوز فعلى معطوف میشود كه شايد نصب جديد بتواند مشكلات را حل كند. اينكار خوب است و يك راه حل غيرمخرب محسوب مى‏شود كه حداقل همه مى‏دانيم تحت ويندوز 9xاينكار مشكل‏گشاست . البته اينكار گاهى هم مشكل را حل نمى‏كند و همچنان مشكل باقى مى‏ماند كه تحت ويندوز XP اين احتمال وجود دارد. بطور نرمال اين كار با انتخاب 'R' كه مربوط به كلمه Repair در حين فرآيند نصب است انجام مى‏شود،

درباره DNS

DNS مسئوليت حل مشکل اسامی کامپيوترها ( ترجمه نام به آدرس ) در يک شبکه و مسائل مرتبط با برنامه های Winsock را بر عهده دارد. بمنظور شناخت برخی از مفاهيم کليدی و اساسی DNS ، لازم است که سيستم فوق را با سيستم ديگر نامگذاری در شبکه های مايکروسافت(NetBIOS ) مقايسه نمائيم .

قبل از عرضه ويندوز 2000 تمامی شبکه های مايکروسافت از مدل NetBIOS برای نامگذاری ماشين ها و سرويس ها ی موجود بر روی شبکه استفاده می کردند. NetBIOS در سال 1983 به سفارش شرکت IBM طراحی گرديد. پروتکل فوق در ابتدا بعنوان پروتکلی در سطح لايه " حمل " ايفای وظيفه می کرد.در ادامه مجموعه دستورات NetBIOS بعنوان يک اينترفيس مربوط به لايه Session نيز مطرح تا از اين طريق امکان ارتباط با ساير پروتکل ها نيز فراهم گردد. NetBEUI مهمترين و رايج ترين نسخه پياده سازی شده در اين زمينه است . NetBIOS برای شيکه های کوچک محلی با يک سگمنت طراحی شده است . پروتکل فوق بصورت Broadcast Base است . سرويس گيرندگان NetBIOS می توانند ساير سرويس گيرندگان موجود در شبکه را از طريق ارسال پيامهای Broadcast بمنظور شناخت و آگاهی از آدرس سخت افزاری کامپيوترهای مقصد پيدا نمايند. شکل زير نحوه عملکرد پروتکل فوق در يک شبکه و آگاهی از آدرس سخت افزاری يک کامپيوتر را نشان می دهد. کامپيوتر ds2000 قصد ارسال اطلاعات به کامپيوتری با نام Exeter را دارد. يک پيام Broadcast برای تمامی کامپيوترهای موجود در سگمنت ارسال خواهد شد. تمامی کامپيوترهای موجود در سگمنت مکلف به بررسی پيام می باشند. کامپيوتر Exeter پس از دريافت پيام ،آدرس MAC خود را برای کامپيوتر ds2000 ارسال می نمايد.

همانگونه که اشاره گرديد استفاده از پروتکل فوق برای برطرف مشکل اسامی ( ترجمه نام يک کامپيوتر به آدرس فيزيکی و سخت افزاری ) صرفا" برای شبکه های محلی با ابعاد کوچک توصيه شده و در شبکه های بزرگ نظير شبکه های اترنت با ماهيت Broadcast Based با مشکلات عديده ای مواجه خواهيم شد.در ادامه به برخی از اين مشکلات اشاره شده است .
● بموازات افزايش تعداد کامپيوترهای موجود در شبکه ترافيک انتشار بسته های اطلاعاتی بشدت افزايش خواهد يافت .
● پروتکل های مبتنی بر NetBIOS ( نظير NetBEUI) دارای مکانيزمهای لازم برای روتينگ نبوده و دستورالعمل های مربوط به روتينگ در مشخصه فريم بسته های اطلاعاتی NetBIOS تعريف نشده است .
● در صورتيکه امکانی فراهم گردد که قابليت روتينگ به پيامهای NetBIOS داده شود ( نظير Overlay نمودن NetBIOS بر روی پروتکل ديگر با قابليت روتينگ ، روترها بصورت پيش فرض بسته های NetBIOS را منتشر نخواهند کرد.
ماهيت BroadCast بودن پروتکل NetBIOS يکی از دو فاکتور مهم در رابطه با محدوديت های پروتکل فوق خصوصا" در شبکه های بزرگ است . فاکتور دوم ، ساختار در نظر گرفته شده برای نحوه نامگذاری است . ساختار نامگذاری در پروتکل فوق بصورت مسطح (Flat) است .

Flat NetBios NameSpace

بمنظور شناخت و درک ملموس مشکل نامگذاری مسطح در NetBIOS لازم است که در ابتدا مثال هائی در اين زمينه ذکر گردد. فرض کنيد هر شخص در دنيا دارای يک نام بوده و صرفا" از طريق همان نام شناخته گردد. در چنين وضعيتی اداره راهنمائی و رانندگی اقدام به صدور گواهينمامه رانندگی می نمايد. هر راننده دارای يک شماره سريال خواهد شد. در صورتيکه از اداره فوق سوالاتی نظير سوالات ذيل مطرح گردد قطعا" پاسخگوئی به آنها بسادگی ميسر نخواهد شد.
- چند نفر با نام احمد دارای گواهينامه هستند؟
- چند نفر با نام رضا دارای گواهينامه هستند؟
در چنين حالی اگر افسر اداره راهنمائی و رانندگی راننده ای را بخاطر تخلف متوقف نموده و از مرکز و بر اساس نام وی استعلام نمايد که آيا " راننده ای با نام احمد قبلا" نيز مرتکب تخلف شده است يا خير ؟" در صورتيکه از طرف مرکز به وی پاسخ مثبت داده شود افسر مربوطه هيچگونه اطمينانی نخواهد داشت که راننده در مقابل آن همان احمد متخلف است که قبلا" نيز تخلف داشته است .
يکی از روش های حل مشکل فوق، ايجاد سيستمی است که مسئوليت آن ارائه نام بصورت انحصاری و غيرتکراری برای تمامی افراد در سطح دنيا باشد. در چنين وضعيتی افسر اداره راهنمائی و رانندگی در برخورد با افراد متخلف دچار مشکل نشده و همواره اين اطمينان وجود خواهد داشت که اسامی بصورت منحصر بفرد استفاده شده است . در چنين سيستمی چه افراد و يا سازمانهائی مسئله عدم تکرار اسامی را کنترل و اين اطمينان را بوجود خواهند آورند که اسامی بصورت تکراری در سطح دنيا وجود نخواهد داشت؟. بهرحال ساختار سيستم نامگذاری می بايست بگونه ای باشد که اين اطمينان را بوجود آورد که نام انتخاب شده قبلا" در اختيار ديگری قرار داده نشده است . در عمل پياده سازی اينچنين سيستم هائی غير ممکن است.مثال فوق محدوديت نامگذاری بصورت مسطح را نشان می دهد.
سيستم نامگذاری بر اساس NetBIOS بصورت مسطح بوده و اين بدان معنی است که هر کامپيوتر بر روی شبکه می بايست دارای يک نام متمايز از ديگران باشد. در صورتيکه دو کامپيوتر موجود بر روی شبکه های مبتنی بر NetBIOS دارای اسامی يکسانی باشند پيامهای ارسالی از يک کامپيوتر به کامپيوتر ديگر که دارای چندين نمونه ( نام تکراری ) در شبکه است، می تواند باعث بروز مشکلات در شبکه و عدم رسيدن پيام ارسال شده به مقصد درست خود باشد.

اينترفيس های NetBIOS و WinSock

DNS مسائل فوق را بسادگی برطرف نموده است . سيستم فوق از يک مدل سلسله مراتبی برای نامگذاری استفاده کرده است . قبل از پرداختن به نحوه عملکرد و جزئيات سيستم DNS لازم است در ابتدا با نحوه دستيابی برنامه ها به پروتکل های شبکه و خصوصا" نحوه ارتباط آنها با پروتکل TCP/IP آشنا شويم .
برنامه های با قابليت اجراء بر روی شبکه هائی با سيستم های عامل مايکروسافت، با استفاده از دو روش متفاوت با پروتکل TCP/IP مرتبط می گردنند.
● اينترفيس سوکت های ويندوز (WinSock)
● اينترفيس NetBIOS
اينترفيس های فوق يکی از مسائل اساسی در نامگذاری و ترجمه اسامی در شبکه های مبتنی بر TCP/IP را به چالش می کشانند.برنامه های نوشته شده که از اينترفيس NetBIOS استفاده می نمايند از نام کامپيوتر مقصد بعنوان " نقطه آخر" برای ارتباطات استفاده می نمايند در چنين مواردی برنامه های NetBIOS صرفا" مراقبت های لازم را در خصوص نام کامپيوتر مقصد بمنظور ايجاد يک session انجام خواهند داد. در حاليکه پروتکل های TCP/IP )IP,TCP) هيچگونه آگاهی از اسامی کامپيوترهای NetBIOS نداشته و در تمامی موارد مراقبت های لازم را انجام نخواهند داد.
بمنظور حل مشکل فوق( برنامه هائی که از NetBIOS بکمک اينترفيس NetBIOS با پروتکل TCP/IP مرتبط خواهند شد) از اينترفيس netBT و يا NetBIOS over TCP/IP استفاده می نمايند. زمانيکه درخواستی برای دستيابی به يک منبع در شبکه از طريق يک برنامه با اينترفيس NetBIOS ارائه می گردد و به لايه Application می رسد از طريق اينترفيس NetBT با آن مرتبط خواهد شد.در اين مرحله نام NetBIOS ترجمه و به يک IP تبديل خواهد شد. زمانيکه نام NetBIOS کامپيوتر به يک آدرس فيزيکی ترجمه می گردد درخواست مربوطه می تواند لايه های زيرين پروتکل TCP/IP را طی تا وظايف محوله دنبال گردد. شکل زير نحوه انجام عمليات فوق را نشان می دهد.

اينترفيس Winsock
اغلب برنامه هائی که براساس پروتکل TCP/IP نوشته می گردنند، از اينترفيس Winsock استفاده می نمايند. اين نوع برنامه ها نيازمند آگاهی از نام کامپيوتر مقصد برای ارتباط نبوده و با آگاهی از آدرس IP کامپيوتر مقصد قادر به ايجاد يک ارتباط خواهند بود.
کامپيوترها جهت کار با اعداد ( خصوصا" IP ) دارای مسائل و مشکلات بسيار ناچيزی می باشند.در صورتيکه انسان در اين رابطه دارای مشکلات خاص خود است . قطعا" بخاطر سپردن اعداد بزرگ و طولانی برای هر شخص کار مشکلی خواهد بود. هر يک از ما طی روز به وب سايت های متعددی مراجعه و صرفا" با تايپ آدرس مربوطه که بصورت يک نام خاص است (www.test.com) از امکانات سايت مربوطه بهره مند می گرديم. آيا طی اين نوع ملاقات ها ما نيازمند آگاهی از آدرس IP سايت مربوطه بوده ايم؟ بهرحال بخاطر سپردن اسامی کامپيوترها بمراتب راحت تر از بخاطر سپردن اعداد ( کد ) است . از آنجائيکه برنامه های Winsock نيازمند آگاهی از نام کامپيوتر و يا Host Name نمی باشند می توان با رعايت تمامی مسائل جانبی از روش فوق برای ترجمه اسامی استفاده کرد. فرآيند فوق را ترجمه اسامی (Host Name Resoulation) می گويند.
موارد اختلاف بين NetBIOS و WinSock
برنامه های مبتنی بر NetBIOS می بايست قبل از ايجاد ارتباط با يک کامپيوتر، نام NetBIOS را به يک IP ترجمه نمايند.( قبل از ايجاد ارتباط نام NetBIOS به IP تبديل خواهد شد.) در برنامه های مبتنی بر WinSock می توان از نام کامپيوتر (Host name) در مقابل IP استفاده کرد. قبل از عرضه ويندوز 2000 تمامی شبکه های کامپيوتری که توسط سيستم های عامل ويندوز پياده سازی می شدند از NetBIOS استفاده می کردند. بهمين دليل در گذشته زمان زيادی صرف ترجمه اسامی می گرديد. ويندوز وابستگی به NetBIOS نداشته و در مقابل از سيستم DNS استفاده می نمايد.
DNS NameSpace
همانگونه که اشاره گرديد DNS از يک ساختار سلسله مراتبی برای سيستم نامگذاری خود استفاده می نمايد. با توجه به ماهيت سلسله مراتبی بودن ساختار فوق، چندين کامپيوتر می توانند دارای اسامی يکسان بر روی يک شبکه بوده و هيچگونه نگرانی از عدم ارسال پيام ها وجود نخواهد داشت. ويژگی فوق درست نقطه مخالف سيستم نامگذاری NetBIOS است . در مدل فوق قادر به انتخاب دو نام يکسان برای دو کامپيوتر موجود بر روی يک شبکه يکسان نخواهيم نبود.
بالاترين سطح در DNS با نام Root Domain ناميده شده و اغلب بصورت يک “.” و يا يک فضای خالی “” نشان داده می شود. بلافاصله پس از ريشه با اسامی موجود در دامنه بالاترين سطح (Top Level) برخورد خواهيم کرد. دامنه های .Com , .net , .org , .edu نمونه هائی از اين نوع می باشند. سازمانهائی که تمايل به داشتن يک وب سايت بر روی اينترنت دارند، می بايست يک دامنه را که بعنوان عضوی از اسامی حوزه Top Level می باشد را برای خود اختيار نمايد. هر يک از حوزه های سطح بالا دارای کاربردهای خاصی می باشند. مثلا" سازمان های اقتصادی در حوزه .com و موسسات آموزشی در حوزه .edu و ... domain خود را ثبت خواهند نمود.شکل زير ساختار سلسله مراتبی DNS را نشان می دهد.
در هر سطح از ساختار سلسله مراتبی فوق می بايست اسامی با يکديگر متفاوت باشد. مثلا" نمی توان دو حوزه .com و يا دو حوزه .net را تعريف و يا دو حوزه Microsoft.com در سطح دوم را داشته باشيم .استفاده از اسامی تکراری در سطوح متفاوت مجاز بوده و بهمين دليل است که اغلب وب سايت ها دارای نام www می باشند.
حوزه های Top Level و Second level تنها بخش هائی از سيستم DNS می باشند که می بايست بصورت مرکزی مديريت و کنترل گردنند. بمنظور ريجستر نمودن دامنه مورد نظر خود می بايست با سازمان و يا شرکتی که مسئوليت ريجستر نمودن را برعهده دارد ارتباط برقرار نموده و از آنها درخواست نمود که عمليات مربوط به ريجستر نمودن دامنه مورد نظر ما را انجام دهند. در گذشته تنها سازمانی که دارای مجوز لازم برای ريجستر نمودن حوزه های سطح دوم را در اختيار داشت شرکت NSI)Network Solutions Intcorporated) بود. امروزه امتياز فوق صرفا" در اختيار شرکت فوق نبوده و شرکت های متعددی اقدام به ريجستر نمودن حوزه ها می نمايند.
مشخصات دامنه و اسم Host
هر کامپيوتر در DNS بعنوان عضوی از يک دامنه در نظر گرفته می شود. بمنظور شناخت و ضرورت استفاده از ساختار سلسله مراتبی بهمراه DNS لازم است در ابتدا با FQDN آشنا شويم .

معرفی FQDN)Fully Qualified Domain Names)
يک FQDN محل يک کامپيوتر خاص را در DNS مشخص خواهد نمود. با استفاده از FQDN می توان بسادگی محل کامپيوتر در دامنه مربوطه را مشخص و به آن دستيابی نمود. FQDN يک نام ترکيبی است که در آن نام ماشين (Host) و نام دامنه مربوطه قرار خواهد گرفت . مثلا" اگر شرکتی با نام TestCorp در حوزه سطح دوم دامنه خود را ثبت نمايد (TestCorp.com) در صورتيکه سرويس دهنده وب بر روی TestCorp.com اجراء گردد می توان آن را www ناميد و کاربران با استفاده از www.testCorp.com به آن دستيابی پيدا نمايند.
دقت داشته باشيد که www از نام FQDN مثال فوق نشاندهنده يک شناسه خدماتی نبوده و صرفا" نام host مربوط به ماشين مربوطه را مشخص خواهد کرد. يک نام FQDN از دو عنصر اساسی تشکيل شده است :

● Label : شامل نام حوزه و يا نام يک host است .
●Dots : نقطه ها که باعت جداسازی بخش های متفاوت خواهد شد.
هر lable توسط نقطه از يکديگر جدا خواهند شد. هر lable می تواند حداکثر دارای ۶۳ بايت باشد. دقت داشته باشيد که طول ( اندازه ) هر lable بر حسب بايت مشخص شده است نه بر حسب طول رشته . علت اين است که DNS در ويندوز 2000 از کاراکترهای UTF-8 استفاده می نمايد. بر خلاف کاراکترهای اسکی که قبلا" از آنان استفاده می گرديد. بهرحال FQDN می بايست دارای طولی به اندازه حداکثر 255 بايت باشد.
طراحی نام حوزه برای يک سازمان
قبل از پياده سازی سيستم ( مدل ) DNS برای يک سازمان ، می بايست به نمونه سوالات ذيل بدرستی پاسخ داد:
- آيا سازمان مربوطه در حال حاضر برای ارتباط اينترانتی خود از DNS استفاده می نمايد؟
- آيا سازمان مربوطه دارای يک سايت اينترنتی است ؟
- آيا سازمان مربوطه دارای يک حوزه( دامنه ) ثبت شده ( ريجستر شده ) است ؟
- آيا سازمان مربوطه از اسامی حوزه يکسان برای منابع مربوطه موجود بر روی اينترنت / اينترانت استفاده می نمايد؟


استفاده از نام يکسان دامنه برای منابع اينترنت و اينترانت
استفاده از اسامی يکسان برای نامگذاری دامنه بمنظور استفاده از منابع موجود داخلی و منابع اينترنتی در مرحله اول بسيار قابل توجه و جذاب خواهد بود. تمامی ماشين ها بعنوان عضو يک دامنه يکسان محسوب و کاربران نياز به بخاطر سپردن دامنه های متفاوت بر اساس نوع منبع که ممکن است داخلی و يا خارجی باشد نخواهند داشت ..با توجه به وجود مزايای فوق، بکارگيری اين روش می تواند باعث بروز برخی مشکلات نيز گردد. بمنظور حفاظت از ناحيه (Zone) های DNS از دستيابی غير مجاز نمی بايست هيچگونه اطلاعاتی در رابطه با منابع داخلی بر روی سرويس دهنده DNS نگهداری نمود. بنابراين می بايست برای يک دامنه از دو Zone متفاوت استفاده نمود. يکی از Zone ها منابع داخلی را دنبال و Zone ديگر مسئوليت پاسخگوئی به منابعی است که بر روی اينترنت قرار دارند. عمليات فوق قطعا" حجم وظايف مديريت سايت را افزايش خواهد داد.
پياده سازی نام يکسان برای منابع داخلی و خارجی
يکی ديگر از عملياتی که می بايست در زمان پياده سازی دامنه های يکسان برای منابع داخلی و خارجی مورد توجه قرار دارد Mirror نمودن منابع خارجی بصورت داخلی است . مثلا" فرض نمائيد که Test.com نام انتخاب شده برای دستيابی به منابع داخلی ( اينترانت) و منابع خارجی ( اينترنت ) است.درچنين وضعيتی دارای سرويس دهنده وب برا یاينترانت باشيم که پرسنل سازمان از آن بمنظور دستيابی به اطلاعات اختصاصی و ساير اطلاعات داخلی سازمان استفاده می نمايند.در اين مدل دارای سرويس دهندگانی خواهيم بود که بمنظور دستيابی به منابع اينترنت مورد استفاده قرار خواهند گرفت . ما می خواهيم از اسامی يکسان برای سرويس دهندگان استفاده نمائيم . در مدل فوق اگر درخواستی برای www.test.com صورت پذيرد مسئله به کامپيوتری ختم خواهد شد که قصد داريم برای کاربران اينترنت قابل دستيابی باشد. در چنين وضعيتی ما نمی خواهيم کاربران اينترنت قادر به دستيابی به اطلاعات شخصی و داخلی سازمان باشند. جهت حل مشکل فوق Mirror نمودن منابع اينترنت بصورت داخلی است و ايجاد يک zone در DNS برای دستيابی کاربران به منابع داخلی ضروری خواهد بود. زمانيکه کاربری درخواست www.test.com را صادر نمائيد در ابتدا مسئله نام از طريق سرويس دهنده داخلی DNS برطرف خواهد شد که شامل zone داخلی مربوطه است . زمانی که يک کاربر اينترنت قصد دستيابی به www.test.com را داشته باشد درخواست وی به سرويس دهنده اينترنت DNS ارسال خواهدشد که در چنين حالتی آدرس IP سرويس دهنده خارجی DNS برگردانده خواهد شد.


استفاده از اسامی متفاوت برای دامنه ها ی اينترنت و اينترانت
در صورتيکه سازمانی به اينترنت متصل و يا در حال برنامه ريزی جهت اتصال به اينترنت است می توان از دو نام متفاوت برای دستيابی به منابع اينترانتی و اينترنتی استفاده نمود. پياده سازی مدل فوق بمراتب از مدل قبل ساده تر است . در مدل فوق نيازی به نگهداری Zone های متفاوت برای هر يک از آنها نبوده و هريک از آنها دارای يک نام مجزا و اختصاصی مربوط به خود خواهند بود. مثلا" می توان نام اينترنتی حوزه را Test.com و نام اينترانتی آن را TestCorp.com قرار داد.


برای نامگذاری هر يک از زير دامنه ها می توان اسامی انتخابی را براساس نوع فعاليت و يا حوزه جفرافيائی انتخاب نمود.
Zones of Authority
DNS دارای ساختاری است که از آن برای گروه بندی و دنبال نمودن ماشين مربوطه براساس نام host در شبکه استفاده خواهد شد. بمنظور فعال نمودن DNS در جهت تامين خواسته ای مورد نظر می بايست روشی جهت ذخيره نمودن اطلاعات در DNS وجود داشته باشد.اطلاعات واقعی در رابطه با دامنه ها در فايلی با نام Zone database ذخيره می گردد. اين نوع فايل ها، فايل های فيزيکی بوده که بر روی سرويس دهنده DNS ذخيره خواهند شد. آدرس محل قرار گيری فايل های فوق %systemroot%\system32\dns خواهد بود. در اين بخش هدف بررسی Zone های استاندارد بوده که به دو نوع عمده تقسيم خواهند شد.
●Forward Lookup Zone
●Reverse Lookup Zone
در ادامه به تشريح عملکرد هر يک از Zone های فوق خواهيم پرداخت .
Forward Lookup Zone
از اين نوع Zone برای ايجاد مکانيزمی برای ترجمه اسامی host به آدرس IP برای سرويس گيرندگان DNS استفاده می گردد. Zone ها دارای اطلاعاتی هستند که بصورت رکوردهای خاص در بانک اطلاعاتی مربوطه ذخيره خواهند شد. اين نوع رکوردها را " رکوردهای منبع Resource Record " می گويند. رکوردهای فوق اطلاعات مورد نياز در رابطه با منابع قابل دسترس در هر Zone را مشخص خواهند کرد.
تفاوت بين Domain و Zone
در ابتدا می بايست به اين نکته اشاره نمود که Zone ها با دامنه ها (Domain) يکسان نبوده و يک Zone می تواند شامل رکوردهائی در رابطه با چندين دامنه باشد. مثلا" فرض کنيد ، دامنه www.microsoft.com دارای دو زير دامنه با نام East , West باشد. (West.microsoft.com , East.microsoft.com ). مايکروسافت دارای دامنه اختصاصی msn.com بوده که خود شامل دارای يک زيردامنه با نام mail.microsoft.com است


دامنه های همجوار و غير همجوار در شکل فوق نشان داده شده است . دامنه های همجوار همديگر را حس خواهند کرد ( برای يکديگر ملموس خواهند بود ) . در رابطه با مثال فوق دامنه های موجود در Zone Microsoft.com همجوار و دامنه های Msn.com و Microsoft.com غير همجوار هستند.
Zone ها مجوز واگذاری مسئوليت برای پشتيبانی منابع موجود در Zone را فراهم خواهند کرد. Zone ها روشی را بمنظور واگذاری مسئوليت پشتيبانی و نگهداری بانک اطلاعاتی مربوطه فراهم خواهند کرد. فرض کنيد شرکتی با نام TACteam وجودداشته باشد. شرکت فوق از دامنه ای با نام tacteam.net استفاده می نمايد. شرکت فوق دارای شعباتی در San Francisco, Dallas, and Boston است . شعبه اصلی در Dallas بوده که مديران متعددی برای مديريت شبکه در آن فعاليت می نمايند. شعبه San Francisco نيز دارای چندين مدير ورزيده بمنظور نظارت بر سايت است . شعبه Boston دارای مديريتی کارآمد برای مديريت DNS نمی باشد. بنابراين همواره نگرانی های مربوط به واگذاری مسئوليت نگهداری بانک اطلاعاتی به يک فرد در Boston خواهيم بود. منابع موجود بر روی سايت Dallas در حوزه tacteam.net بوده و منابع موجود در San Francisco در سايت west.tacteam.net و منابع موجود در Boston در سايت east.tacteam.net نگهداری می گردنند. در چنين وضعيتی ما صرفا" دو Zone را برای مديريت سه دامنه ايجاد خواهيم کرد. يک Zone برای tacteam.net که مسئوليت منابع مربوط به tacteam.net و east.tacteam.net را برعهده داشته و يک Zone ديگر برای west.tacteam.net که منابع موجود بر روی سايت San Francisco را برعهده خواهد گرفت . اسامی مورد نظر برای هر Zone به چه صورت می بايست انتخاب گردنند؟ هر Zone نام خود را از طريق ريشه و يا بالاترين سطح دامنه اقتباس خواهند شد. زمانيکه درخواستی برای يک منبع موجود بر روی دامنه west.tacteam.net برای DNS واصل گردد ( سرويس دهنده DNS مربوط به tacteam.net ) سرويس دهنده tacteam.net صرفا" شامل يک Zone نخواهد بود.در چنين وضعينی سرويس دهنده فوق دارای يک Delegation ( واگذاری مسئوليت ) بوده که به سرويس دهنده DNS مربوط به west.tacteam.net اشاره خواهد کرد. بنابراين درخواست مربوطه برای ترجمه اسامی به آدرس بدرستی به سرويس دهنده مربوطه هدايت تا مشکل برطرف گردد.

Reverse Lookup Zones
Zoneها ی از نوع Forward امکان ترجمه نام يک کامپيوتر به يک IP را فراهم می نمايند..يک Reverse Lookup اين امکان را به سرويس گيرندگان خواهد داد که عمليات مخالف عمليات گفته شده را انجام دهند: ترجمه يک آدرس IP به يک نام . مثلا" فرض کنيد شما می دانيد که آدرس IP مربوط به کامپيوتر مقصد 192.168.1.3 است اما علاقه مند هستيم که نام آن را نيز داشته باشيم . بمنظور پاسخگوئی به اين نوع درخواست ها سيستم DNS از اين نوع Zone ها استفاده می نمايد. Zone های فوق بسادگی و راحتی Forward Zone ها رفتار نمی نمايند. مثلا" فرض کنيد Forward Lookup Zone مشابه يک دفترچه تلفن باشد ايندکس اين نوع دفترچه ها بر اساس نام اشخاص است . در صورتيکه قصد يافتن يک شماره تلفن را داشته باشيد با حرکت بر روی حرف مربوطه و دنبال نمودن ليست که بترتيب حروف الفباء است قادر به يافتن نام شخص مورد نظر خواهيد بود. اگر ما شماره تلفن فردی را بدانيم و قصد داشته باشيم از نام وی نيز آگاهی پيدا نمائيم چه نوع فرآيندی را می بايست دنبال نمود؟. از آنجائيکه دفترچه تلفن بر اساس نام ايندکس شده است تنها راه حرکت و جستجو در تمام شماره تلفن ها و يافتن نام مربوطه است .قطعا" روش فوق روش مناسبی نخواهد بود. بمنظور حل مشکل فوق در رابطه با يافتن نام در صورتيکه IP را داشته باشيم از يک دامنه جديد با نام in-addr.arpa استفاده می گردد. دامنه فوق اسامی مربوطه به دامنه ها را بر اساس شناسه شبکه (Network ID) ايندکس و باعث افزايش سرعت و کارآئی در بازيابی اطلاعات مورد نظر با توجه به نوع درخواست ها خواهد شد.

با استفاده از برنامه مديريتی DNS می توان براحتی اقدام به ايجاد اين نوع Zone ها نمود. مثلا" اگر کامپيوتری دارای آدرس 192.168.1.0 باشد يک آدرس معکوس ايجاد و Zone مربوطه بصورت زير خواهد بود :1.168.192.in-addr.arpa.dns

1.168.192.in-addr.arpa.dns

پايگاه داده هاى پيشرفته

تعريف علمى و تئوريكى كه از پايگاه داد ها در دنياى نرم افزار ارائه گرديده است عبارت است از : مجموعه اى از داده هاى بهم مرتبط كه طبق يك ساختار مشترك ، تحت كنترل متمركز و با حداقل افزونگى به صورت اشتراكى و همزمان قابل استفاده باشند .

اما امروز وقتى صحبت از فناورى هاى نوين در عرصه پايگاه داده ها و نرم افزار هاى مرتبط با آن به ميان مى آيد، محيطى به مراتب قدرتمند تر و انعطاف پذير تر از تعريف فوق به ذهن مى آيد كه براى مديران ، طراحان و برنامه نويسان پايگاه داده ها نويد لذت بخش توسعه و توليد سريع(RAD) محيطهاى مبتنى بر بانك هاى اطلاعاتى را بهمراه دارد .

در سالهاى اخير متوليان و تصميم گيران بسته هاى بانك هاى اطلاعاتى با توجه به شرايط حاكم بر دنياى امروز از قبيل رشد روز افزون داده ها و اطلاعات ، وسعت ، گستردگى حيطه كاربرى و ..... استانداردهاى متنوع ديگرى را براى اينگونه محصولات تدوين نموده اند كه در ذيل به برخى از آنها اشاره مى گردد .


Platform Independency:
اين مقوله مربوط به مفهوم قابليت نصب و راه اندازى بسته بانك اطلاعاتى بر روى سيستم عامل هاى مختلف (انعاف پذيرى در نصب) است . يك پايگاه داده پيشرفته لزوما وابسته به سيستم عامل خاص و يا احتمالا بستر سخت افزارى ويژه اى نيست و از اين طريق قابليت انعطاف پذيرى و اطمينان بالايى را براى كاربران خود فراهم مى آورد .

Locking & Concurrency:
براى اطمينان از صحت داده ها و جلوگيرى از تاخيرها و انتظارات طولانى در محيط هاى پر كار پايگاه داده ها ، از اين تكنولوژى جهت مديريت بهينه فرآيندها و داده هاى بانك اطلاعاتى استفاده مى شود .

Long Term Transaction Handling:
در يك محيط پايگاه داده بعضا تراكنش (Transaction) يا تراكنش هايى در سيستم به صورت معلق (Suspend) بوجود مى آيند ( بدين معنى كه پس از ارسال آنها دستور همانند دستور Commit مبنى بر تائيد آنها صادر نمى گردد ) كه اين امر باعث بروز ترافيك در صف مربوط به تراكنش ها و توقف نسبى آنها مى شود. يك پايگاه داده مناسب بايد بتواند اين امر را بخوبى كنترل و مديريت نمايد .

Memory Utilization Support:
كنترل در نحوه تخصيص و واكشى حافظه ، تنظيم و به طور كلى مديريت حافظه ديگر امتيازى است كه در يك پايگاه داده پيشرفته وجود دارد .



Encoding & Decoding Data:
يك پايگاه داده پيشرفته امنيت بالايى براى داده ها و كاربران خود فراهم مى آورد . از جمله اين موارد مى توان به توانايى به رمز در آوردن داده هاى ذخيره شده در بانك اطلاعاتى اشاره نمود .

Block Level Recovery :
در يك بانك اطلاعاتى پيرشفته ، در صورت بروز خرابى در بانك ، شما مجبور به بازيابى تمام فايل ها (Full Recovery) نيستيد . يعنى مى توان فقط بلاك هاى معيوب را بازيابى نمود و فرآيندى را بر روى ساير داده ها انجام نداد .

64 Bit Proccessing:
اين واژه به مفهوم پردازش در مدل 64 بيتى است كه سرعت و كارآيى بالترى را نسبت به ساير مدل ها بهمراه دارد .

Multimedia & Large Object Support:
مديريت و كنترل در نحوه خيره و بازيابى داده هاى بزرگ كاراكترى ، باينرى ، صوتى و تصويرى در تمامى پايگاه داده هاى پيشرفته وجود دارد .

Standby Database:
Satandby يك پشتيبان از پايگاه داده اوليه است كه بر روى يك سرور ثانويه قرار مى گيرد و تمام تغييرات پايگاه داده با يك تكنولوژى خاص بر روى آن درج مى گردد و به صورت Standby در موارد بروز خطا و نارسايى در بانك ، فعال گرديده و مورد استفاده كاربران قرار مى گيرد .

Cluster Support:در يك پايگاه داده توزيع يافته (Distributed Database) در صورت سنگين شدن پردازشهاى يك سرور و يا ازدياد تراكنش در طرف يك يا چند سرور خاص ، بايد امكان انتقال فرآيندها به سوى سرورهاى ديگر وجود داشته باشد . اين مهم در پايگاه داده هاى مدرن امروزى همچون Oracle وجود دارد .

ANSI/SQL 92 Standard Compatible:
رعايت موارد مندرج در استانداردANSI / SQL 92 از ملزومات و پيش نيازهاى يك پايگاه داده پيشرفته است كه در آن تمامى موارد مورد لزوم براى بانك هاى اطلاعاتى امروزى لحاظ گرديده است .

انواع DVD

از سال 1996 که ديسکهاى ذخيره اطلاعات با فرمتى به نام DVD وارد بازار شدند ، تاکنون پسوند هاى متعددى بر اين فرمت اضافه شده که از جمله آنها مى توان به پسوندهاى -R,+R,-RW,+RW,+R DLاشاره کرد.

در واقع افزوده شدن اين پسوند ها از زمانى آغاز شد که ديسکهاى دى وى دى با قابليت رايت کردن وارد بازار شدند.

متاسفانه بر خلاف سى دى ها ، استانداردهاى متفاوتى براى ساخت يک ديسک دى وى دى وجود دارد و گوناگونى اين استانداردها تا حدودى باعث سر درگمى مشتريان براى خريد دستگاهى مناسب مى شود. اين هفته مى خواهيم اين پسوند هاى متفاوت را براى شما رمز گشايى کنيم.

براى اين منظور بد نيست ابتدا به معرفى دو اتحاديه عظيم که در زمينه دستيابى به استاندارد هاى پيشرفته تر با يکديگر رقابت دارند ، بپردازيم. DVD FORUM نام اتحاديه اى شامل بيش از 200 کمپانى بزرگ است که در زمينه پيشرفت تکنولوژى ديسکهاى دى وى دى همکارى دارند.
از جمله اين کمپانى ها مى توان به هيتاچى ،ميتسوبيشى ، سونى و پايونير اشاره کرد. اين اتحاديه وظيفه ثبت استاندارد هاى جديدى که از طرف شرکت هاى عضو ارائه مى شودرا بر عهده دارد.استانداردهايى که اين اتحاديه ارائه مى کند همگى داراى يک علامت منفى در کنار پسوند دى وى دى هستند.از طرف ديگر DVD+RW Alliance نام اتحاديه ديگرى است که در رقابت شديد با DVD FORUM است.

اعضاى اين اتحاديه نيز بالغ بر 200کمپانى بزرگ هستند که از جمله آنها مى توان به ياماها، سونى ، DELL و hp اشاره کرد. در اين ميان نکته جالب حضور کمپانى سونى در هر دو اتحاديه است.

استانداردهاى ارائه شده اين اتحاديه همانطور که از نام آن مشخص مى شود با يک علامت مثبت همراه است. در واقع مى توان وجود اين استانداردهاى متفاوت را نتيجه رقابت اين دو اتحاديه دانست که سعى دارند با وضع اين استانداردها فروش محصولات جانبى مربوط را نيزانحصارى نمايند.

فرمت هاى اتحاديه DVD FORUM عبارتند از:
DVD-R: در اينجا حرف R مخفف کلمه RECORDABLE است. به اين ترتيب شما ميتوانيد با استفاده از يک دستگاه رايتر دى وى دى اطلاعات را بر روى اين ديسک ذخيره نماييد.
فناورى بکار رفته دراين استاندارد بسيار شبيه به فناورى استاندارد CD-R است که در آن ديسک يک بار رايت مى شود و مى توان آن را بارها خواند.

دستگاههاى که داراى اين استاندارد هستند تنها مى توانند بر روى سى دى هاى DVD-R رايت نمايند.

(DVD-RW :(DVD-R/W ديسک هاى داراى اين استاندارد نيز قابل رايت هستند وفن آورى به کار رفته در آنها بسيار شبيه ديسک هاى CD-RWاست.

دستگاههايى که داراى اين استاندارد هستند قابليت پخش
و رايت بر روى ديسک هاى DVD-RW و DVD-R را دارند.در مقابل ، ديسک هاى اتحاديه DVD+RW Alliance با فورمت هاى مثبت قرار دارند که مى توان گفت از چند جهت بر مدلهاى منفى برترى دارند ، ازجمله مى توان به امکان اضافه کردن ، پاک کردن وهمچنين جابجا کردن اطلاعات بر روى ديسک رايت شده - بدون تاثير گذاشتن براطلاعات ديگر- اشاره کرد. همچنين عمل فايناليزه کردن ديسک نيز به نحوى انجام مى شود که سرعت خواندن اطلاعات از روى ديسک بالا مى رود.

DVD+R: ديسک هاى اين استاندارد نيز قابل رايت هستند. دستگاههايى که داراى اين استاندارد هستند تنها مى توانند اطلاعات را بر روى ديسک هايى با فرمت DVD+R رايت کنند.
DVD+RW: دستگاهى که داراى اين فرمت باشد مى تواند بر روى ديسک هايى با استاندارد DVD+R و DVD+RW اطلاعات را رايت کند و ديسک هاى اين استاندارد نيز از نظر عملکرد تفاوتى با مدل DVD+R ندارند.

اين نکته لازم به ذکر است که تمامى ديسک هاى با استانداردهاى بالا در رده اى از dvd با نام dvd 5 يا dvd 10 قرار دارند dvd 5 ديسکهايى با يک لايه و يک لبه و ظرفيت 4.7GB هستند و ديسک هاى dvd10 داراى يک لايه ودو لبه و 9.4GBظرفيت هستند.

DVD+R DL: اين نوع ديسک ها از همان فن آورى ديسک هاى DVD+RW بهره مى برند با اين تفاوت که داراى دو لايه مى باشند. به اين ترتيب ظرفيت اين ديسک ها نسبت به مدل هاى قبلى دو برابر شده است. اين ديسک ها جزو رده اى از ديسک ها با نام DVD 9 و DVD 18 هستند. ديسک هاى DVD 9 داراى دو لايه و يک لبه و ظرفيت 8.5GB هستند و ديسک هاى dvd 18 داراى دو لايه و دو لبه وظرفيت 15.9GB اند. تمامى ديسک هاى ذکر شده در بالا دراکثر دستگاههاى پخش دى وى دى رايج در بازار قابل خواندن هستند.

استاندارد ديگرى که توسط اتحاديه آليانس ارائه شده است DVD-RAM است که مزيت اين نوع ديسکها بر مدلهاى قبلى امکان چند بار رايت اطلاعات بر روى آنها است. از طرف ديگر اين نوع ديسک ها در دستگاههاى موجود دربازار قابل پخش نيستند و براى استفاده از آنها تياز به دستگاهى متفاوت است.

لینوکس با ویندوز چه تفاوتی دارد؟

لینوکس با ویندوز چه تفاوتی دارد؟

یکی از نخستین سوالاتی که در ذهن هر کاربری که به تازگی نام لینوکس به گوشش خورده است، مطرح می‌شود، این است که خوب لینوکس چه تفاوتی با ویندوز دارد؟ من در این مقاله قصد دارم بدون اینکه وارد مسائل خیلی فنی شوم، این موضوع را تشریح کنم.

لینوکس چیست؟
لینوکس به خودی خود، یک هسته (Kernel) است. هسته، بخش اصلی سیستم‌عامل را تشکیل می‌دهد که کار آن کنترل داده‌ها، مدیریت حافظه، سخت‌افزار، ورود و خروج داده‌ها و تمامی موارد اصلی سیستم‌عامل می‌باشد. همانطور که گفتم، لینوکس به خودی خود سیستم‌عامل به شمار نمی‌رود، بلکه با استفاده از ابزارهایی که پروژه بازمتن (OpenSource) گنو (GNU) برای آن تولید کرده است، تبدیل به یک سیستم‌عامل کامل می‌شود (به همین دلیل است که لینوکس را معمولا گنو/لینوکس یا GNU/Linux می‌نامند) و با اضافه کردن سایر نرم‌افزارهای بازمتن به آن، می‌توان از آن در موارد متعددی مانند سرویس‌دهنده‌ها، ایستگاه‌های کاری، کامپیوترهای روی‌میزی، ابر رایانه‌ها، ابزارهای صنعتی و پزشکی که دارای سیستم‌های درونه‌ای (Embedded) می‌باشند و... استفاده کرد.
از نظر فنی، لینوکس را می‌توان نمونه بازمتن سیستم‌عامل یونیکس نامید. زیرا بر اساس استاندارد POSIX پیاده سازی شده و کاملا با آن سازگار است. بنابراین لینوکس را می‌توان نواده سیستم‌عامل پرسابقه و مستحکم یونیکس دانست که البته خواص خوب آنرا نیز به ارث برده است. اکنون تفاوت‌های اصلی لینوکس و ویندوز را با هم می‌شماریم:

لینوکس : سیستم‌عامل آزاد
لینوکس یک سیستم عامل آزاد و بازمتن است. کد منبع آن در اختیار همگان قرار دارد و همه می‌توانند در کدهای آن تغییر ایجاد کرده و بنا به نیازشان استفاده کنند. آزاد و در دسترس بودن کدهای منبع سبب می‌شود تا بتوانید از طرز کارکرد دقیق سیستم‌عامل مطلع شوید. شما لینوکس را می‌توانید به هر تعداد کپی کرده و بین دوستانتان پخش کنید. در سمت مقابل، ویندوز یک سیستم‌عامل اختصاصی است که کد منبع آن سری نگهداشته شده است و برای همگان در دسترس نیست. شما نمی‌توانید بفهمید که واقعا در زیر سیستم‌عامل ویندوزتان چه می‌گذرد؟ آیا یک برنامه جاسوسی در آن پنهان نشده است؟ بعید نیست. سیستم عامل ویندوز رایگان نبوده و تحت حمایت قانون کپی‌رایت قرار دارد. شما نمی‌توانید آنرا کپی کرده و پخش کنید. در صورت این کار شما خلاف‌کار هستید و جریمه و مجازات خواهید شد. (فعلا نه در ایران ولی در ۴-۶ سال آینده بله)
لینوکس را به هواپیمایی تشبیه کرده‌اند که هر قسمت از انرا در جایی ساخته‌اند. لینوکس واقعا محصول کشور خاصی نیست. تعداد زیادی از مردم در سرتاسر جهان در حال کار بر روی آن و توسعه آن هستند. تعداد برنامه نویسانی که روی بخش‌های مختلف سیستم‌عامل لینوکس کار می‌کنند، به حدود ۴۰۰ هزار نفر می‌رسد، در حالی که تعداد کل برنامه‌نویسان مایکروسافت کمتر از ۱۰۰۰۰ نفر است. همین، تفاوت کیفیت کار را مشخص می‌کند.
شما با سیستم‌عامل لینوکس آزاد هستید. لازم ندارید تا از نرم‌افزارهای اختصاصی استفاده کنید و تحت انقیاد آنها در آیید.

لینوکس : سرعت، قدرت، پایداری
همانطور که گفتم، لینوکس نواده سیستم‌عامل یونیکس است. بنابراین ساختار کلی این سیستم‌عامل کاملا با ویندوز متفاوت است. این به این معنی است که مثلا شما نخواهید توانست برنامه‌هایی که در ویندوز دارید، روی لینوکس اجرا نمایید (البته راه‌هایی وجود دارد – شبیه سازها - ولی در حالت عادی خیر). یکی از خواص اصلی سیستم‌عامل‌های خانواده یونیکس، پایداری و استقامت بسیار بالای آنهاست. این سیستم‌عامل‌ها به این راحتی‌ها خراب نشده و به ندرت نیاز به بوت مجدد پیدا می‌کنند. لینوکس‌هایی وجود دارند که شما می‌توانید سالها بدون نیاز به بوت، از آنها استفاده نمایید. در سمت مقابل، حتی جدیدترین و پایدارترین سیستم‌های ویندوز به اندازه یک موی لینوکس پایدار نیستند. برای بکارگیری سیستم‌های ویندوز به عنوان سرویس دهنده به حافظه و پردازنده‌های قویتری نیاز دارید و مطمئن باشید اگر هر هفته آنرا بوت نکنید، از کار خواهد افتاد!
من حدود ۲ سال است با این سیستم‌عامل کار می‌کنم. تنها یکبار مجبور شده‌ام بدلیل اشکال در کارت صوتی آنرا بوت کنم. (فقط کارت صوتی از کار افتاده بود!) در صورتی که در ویندوز، شما اگر خیلی شانس داشته باشید، حتما هفته‌ای ۲-۳ مشکل را که منجر به بوت خواهند شد، خواهید داشت. معمولا سیستم‌عامل لینوکس به راحتی خراب نمی‌شود و برعکس ویندوز مجبور نیستید تا آنرا هر چندماه یکبار مجددا نصب کنید. حتی برخی از انواع لینوکس به نصب «یکبار برای تمامی عمر» مشهور هستند. این گونه سیستم‌ها را می‌توانید حین کار و حتی بدون بوت، به نسخه‌های جدیدتر ارتقا دهید.

لینوکس : امنیت، امنیت، امنیت
امروزه در دنیایی متکی بر فناوری اطلاعات زندگی می‌کنیم که هر لحظه به خطر افتادن جریان اطلاعات منجر به بروز خسارت‌های تجاری جبران ناپذیری خواهد شد. امروزه همه به دنبال یک سکوی (Platform) امن‌تر برای اجرای برنامه‌های کاربردی و سروی‌دهنده‌ها هستند. لینوکس حرف‌های زیادی برای گفتن در سمت امنیت دارد. بسیاری از قابلیت‌های امنیتی که در ویندوز وجود ندارند و یا فقط با اضافه کردن نرم‌افزارهای اضافی قابل دسترسی می‌باشند، بطور درونی و پیش‌گزیده در لینوکس پیاده سازی شده‌اند. لینوکس از ابتدا برای محیط‌های شبکه‌ای و چند کاربره طراحی شده است و همین باعث رعایت مسائل امنیتی از ابتدا در ان شده است، درحالی که ویندوز اینگونه نبوده و درحال حاضر نیز از نظر امنیتی دارای نقاط ضعف فراوانی است. مثلا یک برنامه مخرب با استفاده از همین ضعف‌های امنیتی می‌تواند کل سیستم‌عامل را نابود کند، ولی در صورتی که مورد مشابهی در لینوکس وجود داشته باشد، حداکثر به دایرکتوری خانگی کاربر اجرا کننده آسیب خواهد رسید، نه کل سیستم‌عامل.
اینطور نیست که لینوکس فاقد هر گونه اشکال امنیتی باشد، خیر، ولی باز بودن کد منبع آن باعث می‌شود تا بسیاری از اشکالات امنیتی پیش از ایجاد خسارت و در مراحل توسعه و برنامه نویسی برنامه بر ملا شده و رفع شوند. در صورتی که اشکالی نیز در برنامه‌های منتشر شده یافت شود، بدلیل موجود بودن کد منبع سریعا برطرف می‌گردد. در صورتی که در سیستم عامل ویندوز شما باید منتظر مایکروسافت بمانید و بمانید و بمانید. سیستم‌عامل ویندوز دارای اشکالات امنیتی بسیاری است که به راحتی هم کشف نمی‌شوند و هنگامی کشف می‌شوند که خسارات جبران ناپذیری در اثر حمله از طریق آن ضعف‌های امنیتی رخ دهد که امثال آنرا شاهد هستیم.
می‌توان ادعا کرد که تقریبا هیچ ویروسی برای لینوکس وجود ندارد و این درحالی است که سالیانه بیش از ۱۰۰۰ ویروس و کرم مختلف برای سیستم‌عامل ویندوز ایجاد می‌شود. این بخاطر عدم گسترده بودن لینوکس نیست (حدود ۷۰ درصد از سایت‌های وب در جهان بر روی سیستم‌عامل لینوکس و سرویس‌دهنده وب آپاچی درحال اجرا هستند) بلکه بدلیل وجود حفره‌های امنیتی متعدد ویندوز و سیاست انحصار گرایی مایکروسافت است. یعنی چه؟ مایکروسافت طوری رفتار و سیاست گذاری کرده است که مشتریان خود را تنها به محصولات خودش عادت دهد. بسیاری از کاربران ویندوز از اینترنت اکسپلورر و آتلوک برای مرور وب و پست الکترونیک استفاده می‌کنند. من به عنوان یک ویروس نویس، می‌دانم که اگر ویروسی را برای کاربران ویندوز بنویسم، بر روی کامپیوترهای ۹۰ درصد آنها اثر خواهد کرد. چون اکثرا از IE و Outlook استفاده می‌کنند. ولی در لینوکس چطور؟ در لینوکس شما طیف وسیعی از انتخاب و عدم اجبار دارید. من از مرورگر موزیلا استفاده میکنم. دوستی دارم که Konqueror را ترجیح می‌دهد. دیگری از Opera استفاده می‌کند. من از Kmail استفاده می‌کنم. دوستم از Evolution، دیگری از Pine و بعدی از Mutt و برادرم هم از Mozilla Mail. من فقط می‌توانم برای یکی از اینها ویروس بنویسم چون روی بقیه کار نخواهد کرد و عملا میزان اثر آن انداک خواهد بود. ضمنا هیچیک از ویروس‌هایی که برای ویندوز نوشته شده‌اند، بر روی لینوکس کار نمی‌کنند.

لینوکس : تعدد سکوهای اجرایی
لینوکس برخلاف ویندوز بر روی تعداد زیادی از سکوهای مختلف سخت‌افزاری اجرا می‌شود و شما حتی قادرید آنرا برای کار بر روی سکوی مورد نظرتان تغییر دهید. این قابلیت، لینوکس را برای بکارگیری در سخت‌افزارهای درونه‌ای (Embedded) بسیار مناسب می‌سازد. هسته 2.6 لینوکس که بتازگی ارائه شده است، این امکان را فراهم می‌سازد تا لینوکس را بر روی دستگاه‌های بسیار کوچک و یا ابر رایانه‌های بسیار بزرگ اجرا نمایید. اصلا ویندوز می‌تواند؟

لینوکس : گسترده‌ترین تنوع در کاربرد
لینوکس را می‌توانید برای انجام وظایف بسیار متعددی بکار بگیرید. از دستگاه چک کردن اتصالات شبکه، دیوار آتش، مسیریاب (Router) شبکه، سرویس‌دهنده‌های مختلف مانند وب، بانک اطلاعاتی، فایل، چاپ و...، میزهای کار (Desktop)، ایستگاه‌های کاری (Workstations) و... سیستم‌عامل لینوکس حتی این امکان را دارد که از آن بتوان به صورت یک سیستم زنده و پرتابل استفاده کرد. به این معنی که کل سیستم‌عامل از روی یک دیسک CD اجرا شود و شما آنرا با خودتان جابجا کنید و میزکار و تنظیماتتان را همراه خودتان منتقل کنید. علاوه بر این، این قابلیت برای رفع اشکال و نمایش آن نیز بسیار مفید است.

لینوکس : تنوع در انتخاب
بدلیل آزاد بودن سیستم‌عامل لینوکس، هر گروه یا موسسه تجاری، یک نسخه خاص از آن که به توزیع یا پخش (Distribution) معروف هستند، منتشر ساخته است. این توزیع‌های مختلف همگی لینوکس هستند، ولی هریک معمولا برای یک یا چند امر خاص مانند سرویس‌دهنده، دیوار آتش، میزکار و... طراحی شده‌اند و هریک قابلیت‌ها و بهینه سازی‌ها خاص خودشان را به کاربران ارائه می‌کنند. کاربران در این میان آزادی انتخاب زیادی داشته و می‌توانند چیزی که کاملا نیازشان را برطرف می‌کند، انتخاب کنند. چیزی که در ویندوز نمی‌توان مفهومی برای آن پیدا کرد.

لینوکس : سیستم‌عاملی حرفه‌ای
لینوکس یک سیستم‌عامل حرفه‌ای است. یعنی ممکن است یک کاربر کاملا غیر فنی برای مدیریت آن و انجام برخی از تنظیمات سخت‌افزاری دچار مشکل شود و نتواند به راحتی این کار را انجام دهد. البته برخی از توزیع‌های لینوکس این امور را بسیار راحت (و حتی راحت‌تر از ویندوز) کرده‌اند، ولی با این حال به طور کلی، لینوکس یک سیستم‌عامل حرفه‌ای است که در عین سادگی، از پیچیدگی‌های فنی زیادی برخوردار است. البته تمام کاربران لازم نیست این امور را بدانند. مثلا یک کارمند دفتری که اموری مانند تایپ و حسابداری را با کامپیوترش انجام می‌دهد، ممکن است از نظر فنی تفاوتی را احساس نکند، ولی لینوکس خوراکی ۴ ساله برای کاربران خوره فراهم می‌سازد! برخلاف ویندوز، نکات بی‌پایانی برای یادگیری در لینوکس وجود دارد. این سیستم‌عامل ۴ سال به راحتی شما را مشغول خواهد کرد و می‌توانید مطمئن باشید پس از آن بازهم مطالب جدیدی برای یادگیری وجود خواهند داشت! پس خوره‌های کامپیوتری از آن لذت وافری خواهند برد و هرگز آنرا رها نخواهند کرد.
برخلاف ویندوز، در لینوکس راحت‌تر هستید تا بسیاری از کارهای پیکربندی و سیستمی را از خط فرمان بسیار قدرتمند و عالی آن انجام دهید. با اینکه برای بسیاری از امور مانند ویندوز ابزارهای گرافیکی طراحی شده است، یک کاربر حرفه‌ای واقعا از خط فرمان لینوکس لذت خواهد برد. خط فرمان ویندوز را اصلا می‌توان خط فرمان نامید؟

لینوکس : بهشت برنامه نویسان!
لینوکس را بهشت برنامه نویسان نامیده‌اند. برخلاف ویندوز که اکثر ابزارهای برنامه نویسی روی آنرا باید جداگانه نصب و حتی خریداری نمایید، لینوکس به همراه تمامی ابزارهای برنامه نویسی مورد نيازتان و با هر زبانی که فکر کنید ارائه می‌شود. کافی است آنرا نصب کنید و کار برنامه نویسی‌تان را با ابزارهای دلخواهتان شروع کنید.

لینوکس : یک جعبه ابزار کامل
لینوکس برای کاربران حرفه‌ای، یک جعبه ابزار کامل به شما می‌رود که در آن تمامی ابزارهای مورد نیاز مانند برنامه‌های اینترنتی، ابزارهای امنیتی مانند ابزارهای آزمایش شبکه، ابزارهای برنامه نویسی، هزاران صفحه کتاب و راهنما در آن پیدا خواهید کرد. ابزارهایی که در اختیارتان قرار دارد چنان متنوع هستند که می‌توانید ۹۰ درصد اطمینان داشته باشید که پس از نصب آن به چیز دیگری نیاز نخواهید داشت.

لینوکس : یکی از زیباترین دستاوردهای بشری
لینوکس در سایه همکاری و تبادلات علمی هزاران نفر در سرتاسر جهان ایجاد شده و توسعه یافته است. این همکاری چنان گسترده و زیبا بوده و هست، که به سیستم‌عامل لینوکس لقب «زیباترین دستاورد همکاری جمعی بشر» داده شده است. فرهنگ حاکم در جامعه لینوکس و بازمتن، فرهنگ کمک، اشتراک اطلاعات و تلاش برای بهبود هرچه بیشتر محصولات و «انجام هرکاری که از دستت برمی‌آید» است. هرکس که می‌خواهد با این سیستم‌عامل کار کند، باید تمامی دیدگاه‌ها و عقاید قبلی خود را درباره نرم‌افزارها و سیستم‌عامل کنار گذاشته و با یک دیدگاه جدید و طرز فکر متحول شده وارد دنیای لینوکس شود، زیرا با فرهنگ حاکم متفاوتی روبرو خواهد بود. لینوکس نوید دهنده آزادی است...